Happy or not?Sa buong oras na nasa hapag kainan kami ay puro kami away. Nakakainis kasi siya tutol sa gusto ko e ako naman ang may birthday hindi siya.
"Basta, that's my desisyon and that's final" He said before he left. Umirap ako saka kaagad na kinuha ang phone ko para ma text sina Ash, pagkatapos ay pinakain ko na si honey saka nilinis ang pinagkainan namin.
Nang hapon ay pumunta kami kina mama para doon tanghalian. Nang mag alas sais ng gabi ay iniwan muna namin doon si honey at pumunta sa bar. Galit na galit si Alex dahil hindi ko sinunod ang gusto niya. Wala naman talaga siyang magagawa dahil kung ayaw niya edi 'wag siyang sumama!
Nang makapunta kami sa bar ay kaagad naming nakita sina Ash na nauna pa sa'min. Basta alak talaga, matinik ang mga 'to. Nagkwentuhan kami ni Ash tungkol sa mga nangyayari sa buhay niya bilang may asawa, sina Lance naman ay may pinag-uusapan na kung ano. Biglang may dumating na waiter sa table namin habang may hawak na cake, then Alex and his friends sang happy birthday. As the song ends I closed my eyes and made a wish, as I blew the candle Ash stood up and kissed me on the cheek.
Ganoon din ang ginawa ng iba habang binabati ako. Nang si Alex na ang hahalik sa'kin ay bigla namang nag-ingay sina Lance.
"Huwag na mahiya sa lips na 'yan" sabi ni Steven kaya naman natawa sina Lance.
"Sus! Kungwari sa pisngi lang pero gusto talaga sa lips" panunukso rin ni Roderic.
"Kung ako talaga wala ng paligoy-ligoy, sa labi na kagad"
"Sugod!"
What the fuck? Bat may sugod? Umiiling na hinalikan ako sa pisngi ni Alex.
"Happy birthday" He said.
"Ay wala! Mahina!"
"Lex bakit ganyan?!"
"Gago! Pabebe!"
"Tangina! Humina na si boss Alex"
"Nakalimutan mo na ba 'yung mga tinuro ko?!"
"Mga gago" sabi ni Alex sa mga kaibigan niya. Si Ash naman ay tatawa-tawang lumapit sa'kin.
Nagpatuloy kami sa pag-inom hanggang sa halos paonti-onti na ng nawawala ang mga tao sa table namin. Si Roderic ay wala na, as usual may nilandi nanamang babae. Si Steven naman ay umalis na tin, may kasayaw sa dancefloor. Dumating din kanina si Fitz kaya naman matalim ang mga tingin nito kay Steven at sa babaeng kasama niya. Umalis kasi dito si Steven kanina dahil aniirita daw siya sa kakulitan ni Fitz.
Si Eric at Ash naman ay naglalandian doon sa dulo, kaumay makita ang sakit sa mata! Kami ni Alex ay nakatingin lang sa paligid, nagmamasid. Si Luke at Lance ay halos knock down na pero patuloy pa rin sa pag-inom.
Nang maisipan kong sumayaw ay inaya ko si Fitz at Ash sa dancefloor, inaantok na kasi ako kaya gusto kong mag-sayaw para medyo magising-gising naman. May hawak pa kaming Baso ni Ash ng bumaba rito.
"Hoy! Asan na si Fitz?" Nagtatakang tanong ko kay Ash habang tumitingin sa paligid.
"Eh? Nasa tabi mo lang kanina eh" Tumingin din siya sa paligid. Umirap naman ako ng makitang naka-upo si Fitz sa may counter table habang may nilalanding lalaki.
"Gago, ayon oh" turo ko, natawa naman si Ash ng makita ito.
"Ang lande!"
"True" sambit ko, nagpatuloy nalang kami ni Ash sa pagsayaw. Napatingin naman ako sa likod ko ng biglang may humawak sa bewang ko. Kaagad akong napalayo ng makita kong hindi ko kilala ang lalaking humawak sa'kin.
"What the fuck?!" Naiinis na sabi ko habang matalim ang tingin sa lalaki. Pilit siyang lumalapit sa'kin kaya naman ako pilit na lumalayo.
Hinila niya ako saka niyakap "C'mon I know you want to do it" bulong niya kaya naman ako nangilabot.
"The fuck?! What are you talking about?!" Inis na sabi ko habang nagpupumiglas sa yakap niya.
"Let me go!" I shouted. Nagulat naman ako ng biglang may humila sa lalaki. Sa sobrang bilis ng pangyayari ay nakita ko nalang ang lalaking nasa sahig habang may isang taong nakaibabaw sakaniya na pinagsususuntok siya.
Hindi ako makagalaw, nakatingin lang ako sa lalaki. I don't know what to do. Nang dumating na sina Luke at Eric ay doon lang ako natauhan, napatingin ako sa lalaking nasa sahig. Wala itong malay at dumudugo ang kaniyang labi, puro rin pasa ang kaniyang mukha.
Humarap ako kay Alex na hawak nina Eric. Galit na galit ito habang nakatingin sa lalaking nasa sahig. Lumapit ako sakaniya saka siya hinila papalabas.
"What the fuck was that?!"
"What?!"
"You almost killed the guy!"
"I almost! Pero hindi pa siya patay! He would have been dead kung hindi lang ako pinigilan nina Eric" Napatigil ako sa pagkabigla dahil sa mga sinabi niya.
"What the fuck are you talking about?! Do you want to go to jail?!"
"Why are you mad at me?! He harrased you!" He angrily said.
"I know! But you almost killed the guy!"
"Why are you worried about that guy?!"
"I'm worried about you going to jail!" I shouted, lumayo naman siya saka ginulo ang buhok dahil sa inis.
"Ano ba lex?! Why are you acting like this?!" Naiiritang tanong ko, galit na galit siyang tumingin sa'kin.
"Are you blind?! O manhid ka lang talaga?!" He asked, angrily. "I like you! No let me correct that, I love you! From the very start! Hindi mo ba nararamdaman 'yon?!" Napatitig ako sa kaniya dahil sa pagkabigla. Why is he telling me this? W-why is he confessing?
"Alam na ng lahat 'yon, ry! Kahit ang mama't papa mo alam nila 'yon! Hindi mo ba ramdam 'yon?! Ginagawa ko na nga ang lahat para iparamdam sayo 'yon! Kulang pa ba?! O manhid ka lang talaga?!" He asked, My tear started falling
"Hindi ako manhid" I said "I know what you feel. I know that you love me but I keep telling myself that you don't" I cried.
"It's not right to love me lex, you'll just get hurt and I don't want that to happen."
"Pain is always worth it if it's for you, I'm always ready to accept pain just to be with you... please give a chance...." He whispered, I shook my head.
"No, Ayoko. I don't want to see you in pain just because of me" tears flowed from my eyes. "You're too special for me that I couldn't bear seeing you in pain... seeing you crying"
"I can bear the pain if it's part of loving you"
"No, It's not right. Stop whatever you are feeling.... stop loving me"
_________________________________________Keep safe ^_^
BINABASA MO ANG
Live, Love, Longer
Teen FictionNote: Hindi pa 'to na eedit so pasensya na sa wrong grammar/s and typographical error/s. Isabel Riley Rodriguez has a heart disease, she was never afraid of death but she never leaves her comfort zone. Her heart disease became critical that she need...