Love LongerLumipas na ang ilang linggo hindi na namin napag-usapan ni ry ang nangyari noong gabing 'yon. Umaasta kami na parang mag-kasintahan kahit hindi naman, masaya lang kami. Laging ako ang nagluluto ng agahan namin. Kapag nagising na 'ko ay lalabas na si honey saka susunod sa'kin sa baba.
Lagi kaming nasa ibang lugar, sa mga lugar na matagal ng gustong puntahan ni ry. Sobrang saya pala na makita ang taong mahal mo na unti-unting nakakamit ang mga pangarap niya. Sobrang sarap makita ang mga ngiti sa kaniyang labi kapag nakikita na niya ang mga lugar. I wish I could stare at her smile forever.
"Why?" My mom asked while crying.
"I think my job here is almost done" I said then smiled at her.
"I thought you want to get married and have a family with ry? Why are you suddenly giving up?" She weakly asked.
"I do want to propose, get married, and have a family with her but my body is giving up mom. I can no longer bear my headache, there are so many things I can no longer remember" I said telling the truth now. "My brain tumor is getting worse day by day. I can't fight it anymore, I can't pretend that I can still bear the pain even though I can no longer bear it. I can't pretend anymore"
"Are you sure about your decision?" My dad asked.
"I'm sure, I'll just finish the operation and make sure ry is well before I go to sleep" I said with a smile. My decision is final.
"Basta bantayan niyo siya lagi" bilin ko kina Lance.
"Sigurado kana ba lex?" Luke asked so I nodded. "I'm sure"
"Bahala ka, lagi kaming nasa bar nyan" pananakot sa'kin ni Steven kaya ako napangiti.
"Alam kong kahit nasa bar kayo ay babantayan niyo siya at hindi niyo hahayaang malasing"
"Hindi! Hindi namin gagawin 'yon, mambababae kami habang nasa bar kaya hindi namin siya mababantayan" sabi ni Roderic kaya naman ako natawa.
"Hoy gago! Ikaw lang 'wag mo kaming idamay!" Binatukan naman siya ni Eric.
"I'm sure na mas uunahin mo si ry bago ang mga babae mo" nakangiting sabi ko saka tinapik sa balikat si Roderic. I'm hundred percent sure of that.
"Pagod kana ba talaga?" Luke seriously asked again.
"I can't bear the pain anymore" I said then smile slightly at him.
"Siguraduhin mong sa taas ka mapupunta ha?!" Biglang sabi ni Lance saka ako niyakap kaya naman napayakap na rin ang iba.
"Gago, kapag nasa taas kana 'wag mong isasarado 'yung pinto kapag papasok na kami ah!" Sabi ni Steven na ikinatawa ko. Mukha ba akong gagawing kanang kamay ni San Pedro?
"Magpaka-bait ka don baka biglang magbago ang isip niya at ihulog ka sa impyerno" sabi ni Luke.
"Huwag na kayong mag-alala sa impyerno na kaagad ang bagsak niyan, sa pangit ng ugali ni Alex hindi 'yan papapasukin sa langit" sabi ni Eric kaya ko naman siya binatukan. Ang pangit talaga ng ugali ng ugok na 'to!
"Gago ikaw lang ang hindi mapupunta don!" Ani Steven
"Wow nagsalita ang papalit kay satanas" Ganti pa ni Eric.
"Ako papalit kay satanas? Baka si Roderic" Biglang turo ni Steven kay Roderic kaya naman siya sinamaan ng tingin nito.
"Gago mandadamay kapang hinayupak ka!" Natawa ako dahil sa bangayan nila, mamimiss ko ang ganitong kaingayan nila.
"Ang saya saya naman ng doctor namin" bigla akong inakbayan ni Steven saka sumabay sa paglalakad sa'kin.
"Palagi akong masaya" Sagot ko.
"Sus! Palagi kayang nakakunot 'yang mga noo mo" sabi niya kaya ko naman siya tinignan ng masama. "Joke lang doc, ito naman hindi na mabiro"
"I don't have time for your stupid jokes Steven" I said. "Wow! Chill! Kanina lang nakangiti ka tapos ngayon galit ka nanaman, mood swings huh. May regla ka doc?"
"Gago" I said before walking faster.
"Wait lang, doc!" Sigaw niya saka tumakbo para makasabay ulit sa paglalakad sa'kin.
"Alam na ba ni ry ang plano mo?" He asked. "No and I don't have any plan to tell her"
"Pero bakit?" Tanong niya ulit kaya ko naman siya hinarap.
"Look, nahihirapan na siya sa sakit niya at alam kong hindi na siya lalaban kung may mangyari mang masama sa operasyon. I can't tell her that I'm going to give up after the operation, she's going to give up too if I tell her. She needs to fight" I said then I started walking again.
"Pero doc unfair ka, gusto mo siyang lumaban tapos ikaw susuko ka? Alam mong kapag sinabi mong dapat siyang lumaban lalaban siya para sayo" Mayroong diin ang pagkakasabi nita rito. "You know she will fight to see you again. You know that you will be the reason kung bakit niya papalampasin ang pagkakataong ito para magpahinga siya tapos paggising niya, yung dahilan ng paglaban niya sumuko na? Iniwan na siya?"
"I can't fight anymore this will be my last fight. I already want to rest"
"Ry, also want to rest but she's going to fight again for you. She's going to live in this cruel world again for you" he said then smiled before he left me.
Umiling ako saka na naglakad papunta sa kwarto ni ry. Bago ako pumasok ay huminga muna ako ng malalim. Sinabihan ko siya na dapat lumaban siya, kahit hindi na'ko makalaban gusto kong lumaban pa rin siya. I want to apologize to her dahil sa gagawin ko. I want to apologize dahil susuko na 'ko pero hindi ko magawa, hindi ko kayang sabihin sakaniya dahil alam kong susuko din siya.
After so many hours, the surgery went well. Sinigurado kong ligtas na talaga si ry bago ako tuluyang lumabas sa operating room.
"Give this to her" Abot ko kay Ash ng kahon. Tinanggap naman niya ito kaya ngumiti ako saka na naglakad.
"Where are you going?" She asked.
"I'm tired, I'm going to sleep" I said then smiled again before entering ry's room.
Ilang oras na 'kong nakatitig sakaniya. this will be my last stare at her angelic face.
"Take care ok? Always be happy, I'm sorry because I can no longer wipe the tears from your eyes. I'm sorry because I can no longer replace the sadness you feel with joy" I sighed then caressed her cheek. "But I promise you that In my next life I will take care of you for the rest of my life. I promise you that in my next Life I will Love you Longer more than I love you today" I smiled then kissed her forehead.
"Lets see each other in our next life. Until we meet again, my love"
_________________________________________Keep safe ^_^
BINABASA MO ANG
Live, Love, Longer
Teen FictionNote: Hindi pa 'to na eedit so pasensya na sa wrong grammar/s and typographical error/s. Isabel Riley Rodriguez has a heart disease, she was never afraid of death but she never leaves her comfort zone. Her heart disease became critical that she need...