What Makes Life Divine│Valiente #1

CHAPTER 31

CHAPTER 31

"Saan mo ba kasi dinala si Akio, Kuya?" Tanong ko habang sinusuklayan ang balahibo ni Akio. "Wala naman siyang garapata a week ago..."

    Gael chuckled. "Normal lang naman 'yun, Bb."

    "Sabi sa 'yo, normal lang, eh," Kuya said while picking Akio's ticks and dropping it on a bottled of water that is mixed with an alcohol.

    "Hindi kaya," sabi ko.

    Makikipag debate pa sana si Kuya sa akin nang magvibrate ang cellphone niya. Inis niyang tinignan 'yun at naiinis ding umalis.

    "Is it really normal?" I asked him. Kung maalaga naman siguro, ay hindi magkakaroon ng garapata ang aso. Bumili pa si Mama ng vacuum dahil nakakalat na ang ibang garapata sa sahig.

    Gael shook his head. "No. I just said that..."

    I glared at him.

    He laughed. "What? Kampihan ko muna siya..."

    I rolled my eyes. Napangiwi ako nang makakita ng malaking garapata. "Ew..."

    Gael chuckled and scooted beside me. "Ako na."

    Umatras ako at pinanood siyang gawin 'yun.

    Kawawa naman si Akio. Paano, kung saan saan dinadala ni Kuya. One time, pinaliguan ko si Akio, tapos dinala ni Kuya sa kung saan, pagkauwi ang baho na niya kaagad.

    I watched Gael picked Akio's ticks.

   Napangiti ako nang ngumiwi siya habang pinupunasan ang daliri niya. Kakauwi lang namin galing christmas party. Wala siya sa mood kanina dahil sa nakita niya.

 "Uh, no thanks," sabi ko nang yayain ako ni Andrew sa paper dance. I was wearing a baby blue plaided wrap skirt paired with a simple sleeve less white top that I also paired with a blue cardigan.

    Sobrang last minute ko na 'tong pinagpilian dahil hindi ko naman alam na hindi pala nakapaglaba si Yaya kahapon. I just took out old clothes that I don't usually use out of my closet and wore it.

    "Aaron!" Andrew said before he left me.

    "Wala na?" Miss Diane asked. "Okay, price five hundred—"

    Napatayo si Jaeden sa kinauupuan niya. "Ma'am sali kami ni Abreu!"

    Nanlaki ang mata ko. "Huh?!"

    "Five hundred!" Aniya at hinawakan ang palapulsuan ko. Nahila na niya ako sa gitna. Kanina ayaw niya ng malaman na isang daan lang. Tinaasan ni Miss nang two hundred, pero ayaw niya pa rin.

    Medyo naging maayos naman na kami ni Jaeden. No awkwardness na. Siguro dahil may nagugustuhan na siyang bago? I don't know.

    I rolled my eyes and pulled the hem of my skirt down. Bakit nga ako nag skirt ulit?

    "Mag c-cardigan na nga lang, hindi pa mahaba," bulong niya habang nakatingin sa damit ko. "Nag cardigan ka pa?"

    I rolled my eyes. Bumalik na din 'yung pambubully niya sa akin nang maka move on siya.

    We were doing fine. Not until may buhatan na na nagaganap. Dumating na sa point na kailangan niya akong buhatin nang pabridal style.

    "Ouch," aniya.

    Ngumiwi ako. "Sorry," sabi ko at niluwagan ang pagkapit ko sa leeg niya.

    We ended up winning.