CHAPTER 26

123 8 0
                                    

CHAPTER 26

I was breathing heavily while looking directly at his eyes. I inhaled, trying to calm my heart down. Hanggang ngayon nagwawala pa rin ang puso ko.

    It was a kiss...

    I kissed someone...

    Sa lips...

    "Sorry, I shouldn't have done that," he apologized before looking away and taking a step backward.

    I pursed my lips before gulping. "I-It's okay..."

    Of course, it's okay, Abreu! You liked it, Abreu!

We were really kinda awkward, but he still took me home. Walang masasaksayn so hinatid na lang niya ako sa bahay. He even grabbed my arms and let me hug him habang naka angkas ako sa motor niya. I pursed my lips, trying to stop myself from smiling.

Nang makarating na kami sa tapat ng bahay ay tinulungan niya akong makababa sa motor niya. We were still wet from dancing in the rain...

"Are you sure you don't want to come inside?" I asked him when he said no earlier.

The rain already stopped. But he is still wet. Baka magkasakit siya.

He smiled and chuckled. "It's fine, Bb."

Namula ako.

Ano ba 'yan...

He chuckled at my reaction. "Sige na pasok ka na... I really had fun, kahit hindi naman 'yun ang plano."

I smiled at him apologetically. "Sorry kung hindi tayo natuloy—"

"It's fine," he said, laughing. "Mas... okay naman 'yung... nangyari..."

Then he winked at me.

I rolled my eyes. "Okay, umuwi ka na," sarkastiko kong sabi na kinatawa niya.

He beamed while nodding. Nangunot ang noo ko ng nilapit niya ang mukha niya. "Goodbye kiss ko?"

Nasampal ko ang braso niya. "Gael..."

He chuckled.  

    Seriously, siya 'tong nahihiya kanina tapos siya ngayon 'yung nangangasar?!

    "Fine, sa cheeks na lang..." aniya. Sinamaan ko siya ng tingin dahilan para tawanan niya nanaman ako. "Okay, okay!" He said before opening his arms. "Hug?"

    I looked behind me. Mukha namang walang tao kaya binigay ko ang hinihiling niya. He hugged me tight that made my heart flutter.

    "Thank you for today," he whispered.

    I smiled. "Thank you..."

Nang makapasok ako sa kwarto ko ay nahiga kaagad ako sa kama kahit na medyo basa pa ang uniform ko. I bit my lower lip while smiling a little. I closed my eyes and I can still remember the feeling of his lips on mine. 

    It was my first kiss...

    I sighed, smiling before I went to the bathroom and took a bath.

    Hindi na ako magtataka kung lalagnatin ako bukas. 

    Nilagnat dahil sa kalandian.

    I laughed at that thought.

Gael Valiente:
Just got home.

Gael Valiente:
Aldrin got mad at me. Nagalit ba siya sayo?

    My forehead creased. Hindi nga ako kinatok ni Kuya. Hindi ko nga siya nakita simula nung nakauwi ako.

Abreu Gayle Austria:
No. Actually, I didn't saw him.

What Makes Life Divine│Valiente #1Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon