_ازت متنفرم! از تو و اون برادره عوضی و بزدلت متنفرم!
حق نداشت بهش توهین کنه حالا که من داشتم مشتاشو به جون میخریدم!
+برادره من بزدل نیست!
پوزخند پر تمسخری زد و با لحن بدتری گفت:
_جدی جناب هیونگ؟! پس بهتره تو شناخت برادر جونت بیشتر تلاش کنی!
+م... منظورت چیه؟!
_منظورم؟! منظورم واضحه! منظورم اینکه بهش یاد بدی پشت در گوش واینسته!
عوضش بیاد از خودش دفاع کنه! منظورم اینه...!
نه!
مغزم خواهش میکنم بهم بگو اون چیزی که تصور کردی همون چیزی نیست که حدس میزنم!
•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°
آب دهنمو قورت دادم...
برگشتم و به دکتر لی و هان نگاه کردم...
اشک تو چشمام جمع شده بود...
این از همه زدنای جونگ کوک بیشتر درد داشت...
اگه...
اگه جیمین منو دیده باشه؟!
اگه دیده باشه اونطور...
وای نه!
برگردم؟!
اروم سرمو برگردوندم...
تشخیص چشمای نم دار و موهای بلوندش که که فاصله ی دیوار و در رو تکمیل کرده بود اصلا سخت نبود!
دکتر لی "نچی" کرد و بلافاصله از کنارم رد شد و سمت در رفت و جیمین از پشت در برد اونور و در رو بست...
حالا حس میکردم غرورم شکسته...
چرا این پسر هیچ وقت به حرفم گوش نمیده؟!
_الان فکر کردی با این رفتارای بیخودی تون رضایت میدیم؟!!!!!
با صدای داد جونگ کوک برگشتم طرفش...
با صدایی که هر لحظه ممکن بود بغضم بترکه گفتم:
+نه... برام مهم نیست... مهم نیست چه بلایی سره من بیاد... قصدم از حضور... تو یه این جا... این بود که... مطمئن شم...از اینکه بلایی سرش نمیاد
پوزخندی زد:
_واقعا شماها تا چه حد میتونین رقت انگیز باشین؟!!! انقدر بدبختین که عاجز ترحم این و اون به خودتونین؟!
خوب اگه در یک شرایط عادی بود تضمین نمیکردم اون جئون سالم بمونه!
ولی الان متاسفانه شرایط عادی نیست!
_شماها حتـــ...
بنگ: کافیه جئون!
با اخم گفت که باعث شد جونگ کوک با یک اخم غلیظ تر بهم نگاهی بندازه...
بنگ ادامه داد: حق کمپانیه که در این مورد تصمیم بگیره نه شماها... حضور شماها تو این جلسه فقط برای این بود که هم گروهی های تهیونگین!
یونگی با ناباوری تک خندی زد:
_شوخی میکنید دیگه؟! ما کم از خانوادش نداریم! شش هفت ساله کنارهم زندگی میکنیم!
بنگ:تو این لحظه شما فقط حکم هم گروهی رو برای ته یونگ دارین نه بیشتر!
نفسای عصبانی چهارتا پسر چیزی نبود که نشه تشخیصشون داد...
ESTÁS LEYENDO
My Guide | TaeJin
Romanceسوکجین و برادرش جیمین، برای پخش نشدن ماجرای تصادف گروه معروف بنگتن اجبارا برای معالجه وارد خوابگاه شون میشن. - +"دنیای من تاریک بود. انقدر پر پیچ و خم که حتی نمیدونستم باید برای نجات خودم از باتلاقی که هر لحظه بیشتر داخلش کشیده می‌شدم، به کجا قدم ب...
