"Ölenler bizim hayat hikayemizden sayılmamalı bence."
Deniz ve gökyüzü o gece çok güzeldi...Denizin dalga sesleri gökyüzünün pırıltısı ile efsane bir ortam oluşturmuştu.Aras ve Kaan o gece uzun süre sonra beraber gülmüşlerdi.Herkesi,her şeyi unutup beraber sohbet ettiler.Kaan Arasa olan intikamını o gece unuttu.Aras ise nefretini sildi.İkisinin de gözleri parlıyorlardı.Onlar ne kadar mutlu ise diğer tarafta bir o kadar kırgındı...
"Masal abin nerede?"Ada Masalın telefonunda Kaan'ın mesajını görmüş ve Kaan'ı merak etmeye başlamıştı.
"Ada bilmiyorum."Masal abisine verdiği sözü tutmak için elinden geleni yapsa da diğerleri öğrenmek için baya ısrarlıydı.
"Bak Masalım sen biliyorsun biz onu anladık.Hadi söyle güzelim."İlayda ise Masalın onu geri çeviremeyeceğini bildiği için üstüne oynuyordu.
"Ay tamam!Ama benden öğrendiğinizi söylemeyeceksiniz.Söz verin."Sonrasında hepsi aynı aynda söz vermişlerdi.Masal ise son kez düşünüp anlatmaya başlamıştı.Berke ve Kerem ise sanki bilmiyormuş gibi dinliyorlardı.
"Abim İspanyada."Ada donup kalmıştı.Kaan'ın ona neden yalan söylediğini anlamak istiyordu.
"Ne dedin ne dedin!"
"Arası bulmaya gitti."O an İlayda da ayağa kalkmıştı.Günlerdir Arası arıyor ama asla geri dönüş alamıyordu.Onun nerede olduğunu bilmek biraz rahatlatsa da İspanya lafı hoşuna gitmemişti
"Oha Aras İspanyada mı?"Berke sanki bilmiyormuş gibi bir hava yaratmaya çalışsa da bu buna kimse inanmamıştı.
"Berke bildiğimizi anladılar ağzına sıçmadan otur şuraya!"Kerem Berkeyi tişörtünden çekip koltuğa geri oturtmuştu.Keremler evi boşalttığı için artık Berke'nin evinde buluşuyorlardı.Tabi bu durum Berke'nin annesi ve kız kardeşi gelene kadardı...
"Berke numara yapamıyorsun.Umarım oyuncu olmayı düşünmezsin."İlayda Berke ile dalga geçmeye çalışsa da aklı Arasdaydı.
"Şimdi peki Kaan ne zaman gelecek?"Ada'nın aklı Kaandaydı.
"Bilmiyorum."
"Peki Arası getirecek mi?"İlayda hevesli bir şekilde sorsa da Masal ellerini bilmediğini belli edecek bir şekilde yaptığında İlaydanın yüzü düşmüştü.
"Otur oturduğun yerde İlayda demek istiyorsun anladım."İlayda da kendini koltuğa doğru attığında Berke yanında belirmişti.Kızı teselli edermişcesine kafasını kendi omuzuna koydurmuş.İlaydanın saçını okşuyordu.
"Bak askere gitmiş gibi düşün!"
"Berke saçmalama!"Kerem Berkeyi İlaydanın yanından kendine doğru çektiğinde Berke afallamıştı.
"Arkadaşlar neden cenaze varmış gibi davranıyorsunuz?Yaşıyorlar bakın!Cidden çok sıkıcısınız."En sonunda Berke söylene söylene evin balkonuna çıkmıştı.
"Bence Berkeyi öldürelim."Kerem'in fikrinden sonra Ada da ona katılmıştı.Ada ve Kerem bir şeyler konuşurken İlayda da balkonda Berke'nin yanına oturmuştu.
"Ooo hoşgeldin Reo"Berke İlaydaya bir tuhaf tuhaf lakaplar takıyordu.
"Hoşbulduk."
"İlayda Arası kafana takma.Ona kızma da olur mu?"Berke Arasın neden gittiğini bildiği için ona hak veren taraftandı.
"Neden gitti Berke?"İlk başta söylememeyi düşündü.Sonrasında İlayda'nın bilmeye hakkı olduğunu düşündü.
"Hayalleriydi.Yani Tuğçe ile hayalleriymiş.İspanyaya gitmek orada yaşamak belki de,ama ne olursa olsun hayalini bir şekilde beraber olmasa da tek başına gerçekleştirmek istemiş.Bence ona bunun için kızamazdık."Berke Arası en çok anlayanlardandı.Ne olursa olsun onun arkasında duruyordu.Arasın yaptığı hataları görmezden geliyordu çoğu zaman,onu takmıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
150 Sayfalık Hayatım
Teen FictionBirbirine bu kadar benzemeyen insanların,bir arada olması ne kadar eşsiz olabiliyor ise bunun örneği onlardı. Aras ve Kaan ikisi de birer ölümlü ama umutlarını ve kaybedişlerini başka şeylere sığdıran ölümlüler. Kaan,denizlere aşık bir adam...Onlar...
