Conscience Of Love

Chapter 16

Trust

Nagising ako kinabukasan sa katok sa pintuan ko. Sinuot ko ang tsinelas ko bago ko binuksan ang pinto.

My mom's smile was the first thing I saw. She was holding a tray of breakfast as she entered my room. Wala na ang galit sa mga mata nya na nakita ko kahapon. Bumuntong hininga ako tsaka ko sya sinundan.

"You haven't comb your hair yet.." she whispered tsaka sya naiilang na lumapit sa akin.

Kinuha ko ang suklay tsaka ko sinuklayan ang sarili, hindi pinapansin ang sinabi nya. Umupo ako sa kama at ganoon din ang ginawa nya pagkatapos nyang ilapag ang tray sa mesa ko.

"Let me," kinuha nya ang suklay sa akin at hinayaan ko syang suklayan ako. I didn't speak. Tinitigan kolang ang almusal na dala nya.

Inilipat ko ang paningin sa malaking salamin kung saan kita kaming dalawa. She was looking at my reflection in the mirror. Pagkatapos ay muli syang ngumiti.

"If you think that I'm your look a like then you're wrong honey.." narinig ko syang tumawa ng bahagya bago sya nagsalita. "You look exactly like him, a softie."

Tumingin ako sa kanya at binigyan sya ng mga nagtatanong na tingin pero wala syang ginawa kung hindi ngumiti. Hinahaplos nya ang buhok ko habang sinusuklay yon. Muli akong tumalikod at humarap nalang sa bintana sa kwarto ko para hayaan sya sa ginagawa.

"He haven't met you yet. Hindi nya pa alam kung gaano kaganda ang anghel na binigay sa amin.." narinig ko syang humikbi pero pinigilan ko ang sarili kong lumingon sa kanya. "He loves your brother so.. so much to the point that he blamed everything to me when you're brother died.."

Itinigil nya ang pagsusuklay sa akin tsaka nya ako niyakap patalikod. Ramdam ko ang sakit sa bawat hikbi nya at ang bigat doon. Hinayaan ko syang yakapin ako habang ako'y nananatiling tulala habang nakatingin sa labas ng bintana.

"He fooled me not just once, nor twice, because it was non stop. And I let him.. because I was so crazy in love..." she chuckled. "Sa sobrang pagmamahal ko sa daddy mo, hindi ko na namalayang may iba na pala syang pamilya..." bumuntong hininga sya bago nagsalita uli. "It hurts, pero umuuwi padin sya sa bahay at buong puso ko syang tinatanggap palagi. I pretend that I didn't know what he's doing. Pero kumuha sya ng pera sa business natin para sa anak nya sa ibang may sakit. Our business was bankrupted at wala akong ginawa kung hindi iangat uli iyon, nang mag isa.." she whispered.

Tumingin ako sa kanya. Pinilit kong hindi umiyak dahil sigurado akong kailangan nya ako ngayon. She needs me as a companion so I need to be strong.

"Sinundo ko sya sa bahay ng asawa nya para ibalitang inayos kona ang lahat pero ayaw nya ng umuwi sa akin. I was so shocked when the mother of her mistress pointed me a gun. Sinisisi nya ako sa pagkamatay ng apo nya. I was so mad that day, so stressed kaya hindi ko yon pinansin. All I want is to bring your daddy home because I have a surprise for him. But that poor lady shot me and your daddy was just there.. standing.. doing nothing. That's fine for me, everything was ok for me because I thought I deserve it somehow but do you know what pained me the most?" she cried badly.

Sa bigat ng puso ko'y hinayaan ko nalang ang sarili kong umiyak.

"I lost your twin Addison, I lost Allison..." she hugged me but I was left stunned. Calculating all her pain on my mind.

Nang makabawi'y niyakap ko sya ng mahigpit. Agad kong inilibot ang paningin ko sa katawan nya, hinahanap ang sugat ng nakaraan. Bahagya syang natawa, siguro'y napansin ang panunuyod ko ng tingin sa kanya. Itinaas nya ang suot nyang roba at nakita ko ang isang tahi sa hita nya.

She looked at me and her eyes was immediately covered with water again.

"You're the most beautiful miracle I have ever known. I'm still thankful that no matter how evil I am, the creator still let me see your beautiful smile.."