Reckoning Love

Epilogue

" Reckoning Love "
Epilogue

Manabe POV

Busy ako sa trabaho kasi may mission kaming panibago. Hindi ko rin nakikita masyado si minaho. Hindi ko alam kung bakit pero.. kinakabahan ako.

Parang hindi mapalagay ang puso ko...

"Manabe!" Humarurot na sigaw ni hayami. Duguan ang braso nya. At nakita kong nasa likuran nya si hamano.

"Anong nangyari? Bakit may dugo ka??" Agad ko syang nilapitan.

"Halika gagamutin kita!" Umiling sya ng napaka dami.

"Si.. si minaho!" Nangangatal nyang sabi sa akin.

"Anong si minaho.. anong nangyari?" Kinakabahan kong sabi

"May mission kami, tapos-" hindi ko na gusto pang pahabain ang lahat. Hindi ko man gusto nasigawan ko si hamano na nagpapaliwanag.

"Anong nangyari?!!"

"Nakidnap sya.. ginawa syang hostage ng.. sindikato na pinuntahan namin.."

Halos magunw ang mundo ko. Agad akong lumabas ng silid at pinuntahan si kazemaru.

Ang dami kong gustong sabihin. Itanong.. lalo na at.. bakit! Bakit nila hindi sinabi sa akin yun?!!

Dahil ba  ganun kadelikado ang misyon at ayaw nyang mapahamak ako?

Nag aalala ba si minaho kaya hindi nya ko pinasama? Hindi ba nya alam na lalo kong mahihirapan kasi hindi ko alam kung anong nangyari sa kanya! Hindi nya bainiisip na mababaliw ako sa sobrang pag aalala?!!

"Im going. No one can stop me. Babawiin ko si minaho!" Sigaw ko sa harap ni kazemaru. Agad akong nagpalit ng suit at pumunta sa kuta ng mga armado.

"You will not kill anyone manabe. Your mission is to save minaho. Kami na mgbabackup sayo. We dont want any casualties.  Do you hear me?"

Tumango ako at determinadong makuha si minaho.

Gaya ng sabi ni kazemaru. Naging madali ang pag pasok ko. Maayos ang pagback up nila. Magaling din ang pag sabi sa akin ni kirino ng lugar na pupuntahan ko. Kaya agad akong nakapunta sa place ni minaho.

Gaya ng sabi nila. Walang bantay si minaho. Pero... nakaluhod sya habang nakatali ang kamay. Agad ko syang nilapitan.

"Minaho!" Mahina kong sigaw.

"M-manabe" sambit nya. Tinanggal ko rin ang takip nya sa mukha at kinalagan ang gapos nya sa kamay.

Hinawakan ko ang pisngi nya.

"Minaho.. nandito na ko. Aali na tayo. Ligtas ka na.."

Hindi ko alam pero ngumiti sya. At inayos ag pagkakaluhod.

"Manabe.."

May kinuha sya mula sa likuran nya.

"Will you marry me?"

Sambit nya matapos ipakita ang singsing sa akin.

Anong nangyayari? Bakit...

"Minaho?..." nangangatal kong sabi. Napaluhod ako habang naiiyak..

"Ang lahat ng to.." lumabas na rin ang mga kasama namin. They were holding a camera. Smiling. Cheering for us.

Tumango si minaho. Hinawakan ang batok ko at pinagdikit ang noo ko.

"Manabe.. its our plan.. " natawa sya "sorry to make you worry.."

Maluha ako..

"Baliw ka.. pi-pinag alala mo ko!" Hinampas ko ng mahina ang dibdib nya..

"Manabe.. thank you.. for everything.  I just.. really love you..."

"Hindi mo na kailan pang tanungin sakin yan.. hindi pa ba halata?"

"You will marry me?"

"Yes! Yes minaho! Kahit na anong code pa yan sisirain at wawasakin ko just to marry you!"

Nangangatal nyang sinuot ang singsing sa akin.

"Manababy ko..... i love you.."

"I love you more.. minahoney ko.."

~The end

Neechan: another story na naman ang natapos! Sana nag eenjoy kayo na binabasa ang stories ko. And.. thank you for reading "Reckoning Love" till the end. ❤