" Reckoning Love"
Chapter 25
Manabe POV
Palapit na ng palapit ang mukha ni minaho sa akin. Alam nyang gising ako eh!
Minaho naman! Lalong napapikit ako. Hinihintay ko na ang paglapat ng labi nya. Pero ilang segundo ang lumipas. Wala parin. Binuksan ko ung mata ko. At.. nakatitig lang sya sakin. Di ko na nasara. At nagsimula syang tumawa
"Haha... pfft ang.. kyut mo... haha" hinampas ko sya.
Teka.. kanina lang ba? Inisip ko.. at hinayaan kong... halikan nya.. ako??
😳
"Some one wants me to kiss her~" pang inis nya sa akin.
Sa mga oras na ito. Gusto ko ng lumubog sa pinaghihigaan ko. But then.. i saw his bandaged arm.
Natulala ako. Dahil ba yun sa akin? Ako ba ang may sala nun? Nablangko ako. At di ko namalayan na umiiyak na pala ako. I just come back to reality nung bigla din syang umiyak.
"Shhh dont cry..." sambit nya sabay dikit ng labi sa noo ko.
He kissed my forehead. Hinawakan nya ang pisngi ko at pinagdikit ang noo namin.
"Diba sabi ko. Wag kang iiyak? I-i hate seeing you c-crying" nanginginig na sabi nya. He really is crying.
At ako na naman ang dahilan..
"Wag ka ng umiyak.. please.." pag ulit nya.
Ngayon.. naalala ko ang nangyari dati. I was crying back then. At.. hiniling ko na lumayu sya. At he granted it. Ayoko ng mangyari yun. Kaya.. i wipe my tears.
''Dont go..." i said.
"Please.. don't leave me again.." hawak ko na ngayon ang pisngi nya.
"Wag ka ng aalis. Dito ka lang."
Di ko napigilan ang sarili ko. This is all my fault. Hindi ko sya pinagbigyan ng pagkakataon na magpaliwanag. Nagalit ako. Not knowing.. na.. hindi naman sya nambabae.
"Im sorry.. im really sorry.. minaho.."
Tinignan ko sya at napansin ko. Ow.. my gosh! May.. iba pang tao sa kwarto?!
BINABASA MO ANG
Reckoning Love
Teen FictionReckoning Love [Reckoning means] :the act of calculating the amountof something : the time when your actions are judged as good or bad and you are rewarded or punished : the act of judging something _____ ***** Manabe POV Akala ko... alam ko na ang...
