Reckoning Love

Chapter 5

□■Chapter 5■□

Agad sinara ni hayami ang pinto at binaba ang kurtina. Tapos ay lumapit sakin.

"Huwag mong sabihin na may gusto ka na talaga sa manabe na yun." Natataranta nyang tanong.

"ano pa nga ba?" Napabuntong hininga si kirino

Napahilamos sya sa mukha nya.

"Papano na to... lahat nalang tayo... una si nay tas si kirino. Tas ikaw. Sino na magiging pag asa natin sa misyon"

"sinusubukan ko naman eh..."

Naalala ko. Oo nga pala.. bawal ko syang mahalin. Pero nung mga panahon na ito.. di ko na kinaya at nilabag ko na ang misyon. Bakit nga ba nawala sa isip ko to. Huh... ang t@nga ko. Sobra... pati sya! Napakalaki nyang bob0! Di nya alam kung anong sakripisyo ang ginawa ko tapos lolokohin nya lang ako...

"wag kayong mag alala. Kaya ko to. Kahit kailan. Hindi na ko mafafall sa kanya. Sapat na ang isa para matauhan ako. Ayoko na.."

(Neechan: wee???! *not satisfied*)

Pinunasan ko ang luha ko at natulog na kami.

*nagising si manabe *

Pagtingin ko sa labas mailim pa. Hala.. naidlip lang ata ako.

Natutulog pa yung dalawa kaya eto lumabas ako ng kwarto at tumungo sa may labas. Bukas pa ang resto kaya umorder ako ng pagkain. Pinadala ko nalang iyon sa beach at naupo ko sa buhanginan.

"ang ganda talaga ng mga bituin... minaho... bakit ka ganon. Tinuring kitang buwan ko pero.. tinuring mo kong bituin.. Bat ang dami namin?"

Napayakap ako sa aking binti. Ang lamig pala... di ako nagjacket...

" ang lamig......."

Usal ko ng biglang may bumalot sakin na makapal na kumot.

" alam mo naman na malamig sa labas bakit di ka nagdala ng jacket man lang?"