Chapter 22

38 6 1
                                    

Reckoning Love
Chapter 22

Manabe POV

"Minaho..." sambit ko sa lalaking nakadikit ang noo sa aking balikat. Sinilip ko  sya at nakitang nakapikit sya.

"Mi-minaho!" Inalog ko sya. May dugo sa kanyang pisngi.. maging sa kanyang balikat.

May.. may tama sya. Daplis sa pisngi at sa braso...

Tumingin ako sa paligid. Halos walang tao. Puro puno at tanging espasyo lang para sa kalsada ang matatanaw.

"Kirino... bilisan... nyo" pagmamakaawa ko sa kabilang linya.

'Kazemaru na track ko na sila!' Sambit ni kirino.

'Hurry magpadala na ng rescue!' Sambit ni kazemaru.

Niyakap ko lang ang walang malay na si minaho at di ko na naintindihan ang sinasabi nila. Tanging kumawala lang sa aking labi ay ang mga katagang..

"Minaho.. malapit na sila. Magagamot ka na.."

At tuluyan ng nawala ang aking paningin. Kasabay ng pagkawala ng balanse namin. Dahilan para mayakap ko sya habag nakahiga sa kalsadang malamig

Minaho POV

Nagmulat ang aking mata at isang bagay na nakatusok sa aking balat ang aking naramdaman.

"Minaho!" Boses yun ni shindou... teka nasan ako? Hindi ba at hinahabol kami ng mga terorista?

"Manabe!!" Sigaw ko at napatayo sa higaan.

"Minaho wag mong pilitin ang sarili mo!" Sita sa akin ni ibuki. Napangiwi ako sa iniinda kong sakit. May balot ang aking braso at ramdam ko ang hapdi.

"Asan sya?"

Tanong ko na sinagot naman ni shindou.

"Nasa kabilang kwarto" sinubukan kong bumaba ng higaan.

"No! Dyan ka lang pre di ka pa ok" sita ni shindou.

Biglang may pumasok sa kwarto. Si hamano at kyousuke.

"Minaho gising kana pala.. si manabe.. hindi pa gising" sabi ni hayami.

"Huh? Pupuntan ko sya" sigaw ko

"Kalma. Nagpapahinga lang si manabe" sabi ni tenma.

"Kumpara sayo.. kalmot lang ang nakuha nya. Over fatigue or shock lang ung problema nya.."

Wala silang nagawa. Pinuntahan ko pa rin si manabe. Pagsilip ko.. nakita ko ang nahihimbing nyang mukha.

"Manabe..."

Reckoning  LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon