Transmigrating into a mob character to rehabilitate the villain's plan(mm trans)

Vol 1: Chapter 12

<Zawgyi>

ယုဇီေကြ်း သည္ ေထာင့္နားေလးတြင္ပင္ ၿငိမ္သက္စြာ ကုပ္ကုပ္ကေလး ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနေသာ္ျငား လက္သီးႏွစ္ဖက္ကိုမူ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားဆဲျဖစ္ကာ သူ၏ ရွည္လ်ားနက္ေမွာင္လွသည့္ ဆံပင္မ်ားကလည္း အေစာက သတ္ပုတ္မႈေၾကာင့္ ေျပသြားခဲ့ၿပီး ေရတစ္စက္စိုလွ်က္ မ်က္ႏွာတြင္ ကပ္ၿငိေနေပ၏။ သူသည္ လင္းရွ ကို သတိထားမိသြားေသာ အခါတြင္မူ ထိတ္လန္႔သြားသည့္ ဝံပုေလြေပါက္ေလးတစ္ေကာင္အလား မိမိကိုယ္ကို ေဘာလံုးတစ္လံုးပမာ ပို၍ က်ံဳ႕လိုက္သည္။ သူ၏ ရႈပ္ပြကပ္ၿငိေနသည့္ ဆံပင္မ်ားေနာက္မွ မ်က္လံုးအစံုမွာလည္း မသကၤာမႈ ႏွင့္ သတိအျပည့္ျဖင့္ လင္းရွ ကို စူးစိုက္ ၾကည့္လာေပသည္။ ယုဇီေကြ်း ၏ အသက္ရႈသံမ်ားမွာ မက်ယ္ေလာင္လွေသာ္လည္း အသက္ကို ခက္ခက္ခဲခဲ ရႈေနရသည္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သူ၏ ႀကီးမားလွသည့္ အေၾကာက္တရားမွ ယခုထိ ရုန္းမထြက္ႏိုင္ေသးေၾကာင္းကို ခန္႔မွန္းမိႏိုင္သည္။

လင္းရွ သည္ ထိုျမင္ကြင္းကို ျမင္ရေသာအခါ သူ၏ ႏွလံုးသားပင္ အနည္းငယ္ တင္းက်ပ္သြားသေယာင္ ခံစားလိုက္မိ၏။ သူသည္ ပါးစပ္မွ ေလသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ျဖင့္ ႏွစ္သိမ့္ရင္း ဂရုတစိုက္ႏွင့္ ယုဇီေကြ်း အနားသို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။

" အားေကြ်း၊ အရမ္းမေၾကာက္ပါနဲ႔။ မင္းလုပ္ခဲ့တာက မမွားပါဘူး။ မင္းက အကိုနဲ႔ ဆုန္းေရွာင္ဟူ ကို ကယ္ခဲ့တာပဲေလ။ "

သူသည္ ထိုစကားလံုးမ်ားကို ထပ္ကာထပ္ကာ ေျပာရင္း ယုဇီေကြ်း အနားတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ ၿငိမ္သက္ေအးေဆးသည့္ မ်က္ႏွာအမူအရာျဖင့္ ထိုကေလးကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္၏။

ယုဇီေကြ်း သည္ ခပ္အက္အက္ အသံႏွင့္ ျပန္ေျဖလာသည္။

" တကယ္လား ? ဒါေပမယ့္ သူေသသြားတာက ... ... "

ထိုအခိုက္အတန္႔မွာပင္ ယုဇီေကြ်း သည္ သ႔ူလက္ကို ဓားႏွင့္ ထိုးခံရစဥ္က ခံစားခဲ့ရသည့္ ေၾကာက္စရာေကာင္းလွေသာ နာက်င္မႈကို ျပန္ေတြးမိသြားရာ သူ၏ လက္ဖဝါးမွ ႏွလံုးေသြးတဒုတ္ဒုတ္ ခုန္ေနသည္ကိုပင္ အလိုအေလ်ာက္ ခံစားမိလိုက္ရသည္။ သူသည္ ထိုခံစားခ်က္ကို ေၾကာက္ရြံ႕မႈ၊ သို႔မဟုတ္ နာက်င္မႈ ဟု အမည္တပ္ရမည္လား မသဲကြဲေသာ္လည္း ေသခ်ာသည္မွာ ထို ခံစားခ်က္သည္ က်န္အရာမ်ားအားလံုးထက္ ရြံရွာဖြယ္ ေကာင္းသည္ ဆိုသည္ကိုပင္။ ထို ေအာ့ႏွလံုးနာစရာေကာင္းလွသည့္ ခံစားခ်က္ႀကီးမွာ သူ၏စိတ္အတြင္းတြင္ တစ္ေခါက္ၿပီး တစ္ေခါက္၊ တစ္ေခါက္ၿပီးတစ္ေခါက္ အသစ္ျပန္လည္ျဖစ္'ျဖစ္ေနကာ အဆံုးမရွိ ထပ္ျပန္ေက်ာ့ေနသည့္ အိပ္မက္ဆိုးတစ္ခုအလား သူ႔ကို ေျခာက္လွန္႔ေနေပသည္။