Flashed Golden Photographs (Sunset Avenues #1)

Chapter 43

Chapter 43

Autograph

Nilingon ako ng anak ko. He stopped drawing for a moment and he went to me. His face was glowing in excitement and happiness.

"Mama, I'm so excited," pag-amin niya.

"You are?"

"I am, Mama! We're going to Camp Nou on my fifth birthday! I'll finally get to meet DLR8 and maybe my..Daddy too."

Napangiti ako sa nakikita ko kay Hopie.

"Talk to me please? I need an explanation.."

"What explanation? Hindi ko kailangan magpaliwanag dahil ikaw mismo ang nagpaniwala sa sarili mo na ganoon ako."

"I didn't mean that.. Let's talk about it nang hindi ka nagagalit sa akin."

Itinuro ko ang pintuan. Lumamlam ang kan'yang mata. His jaw dropped. I got so mad that I couldn't accept him.

"Leave!"

"I won't stop."

"Paulit-ulit lang kitang ipagtutulakan hanggang sa ikaw na mismo ang sumuko, Mr. De los Rios."

I was blinded by my jealousy and pain. Kaya ko siya nagawang ipagtulakan. Then and then, he is always seen in New York. Hindi ko alam kung hanggang kailan siya magtatagal o mananatili roon.

Bahala na siya sa buhay niya. But throughout his stay in New York, hindi pa nangyayaring nagpang-abot sila ni Hopie.

Of course, he wasn't allowed to enter the building without any notice. Idagdag pa si Enrique na kahit bumalik ng Spain ay mahigpit na ipinagbilin na walang De los Rios na makakatapak sa loob ng ESTHINE at miski sa building kung saan kami nakatira. Hanggang sa harap o sa parking lot lang siya. Hindi ko alam kung hanggang kailan ang ginagawa niya. I want him to realize his mistakes first bago kami muling mag-usap. Probably then, I will introduce Hopie to him.

"Read this, Miss Bautista. One of our models is being linked to DLR8."

Natigilan ako pero hindi na ako magpapadala sa epekto ng mga ganoong balita sa akin. Not again. Naalala mo rin ba ang nangyari noong huling nagpaapekto ka? You totally let your emotions interfere with your work. You were being unprofessional.

"They have their free will. Let them."

Nagkandahaba-haba ang nguso ni Dani.

Really, Archimedes Dylan the great. Talaga lang, huh? Nandito ka sa New York, sa harap ng building ng ESTHINE para mamingwit ng model, huh?

"Hindi ka ba nakakaintindi? Anong ginagawa mo riyan?"

He raised the bouquet he's holding. Dalawang araw simula nang madatnan ko siya sa opisina ng ESTHINE, tinuloy-tuloy na niya ang pagsunod-sunod sa akin.

"I won't get near you. I..just want to give this to you."

And help me, I had already developed dirty thoughts towards parking lots! Pagkatapos ba naman ng ginawa niya noon? Pagkatapos ng nagawa namin sa parking lot? Talagang matatanim sa isip ko iyon.

Nangangatog ang tuhod ko sa tuwing naaalala ko ang nangyari sa gabing iyon. I, almost naked and responding to his every touch! I even checked for the CCTV that night.

He..he just made me feel dirty. Kung saan-saan nakarating ang kan'yang imahinasyon na hindi ko alam na aabot pala sa ganoon.

"Please, mag-usap naman tayo, Sammy." Pinigil niya ako sa braso pero mabilis ang pag-atras ko.

Pabalik-balik siya sa ESTHINE at sa building na tinitirhan namin. Hindi ko alam kung ano pang kailangan niya.

"Anong nangyari sa nakalipas na taon, Sammy?"