Running On Empty [COMPLETED] ✔

Chapter 23

Stenography is waving in every BS in Office administration student 😆

Anyway, sana magustuhan nyo yung update.

Next chapter pa ang SPG 👀

Chapter 23

FOR me, i think it's okay to feel lonely after you made a right decision. I mean, this is a part of consequences after all.

Subalit, hindi ko maiwasan na kung minsan ay sa tuwing naiisip ko siya ay namimiss ko siya. I missed his warm hug, his sweet gestures, his soft and tender kisses. All of him.

Kinailangan pumunta ng Amerika nila Enzo para mapagamot si tito Arthur sa sakit nitong Cancer.

Hindi na binanggit pa ni Enzo kung anong klaseng cancer ang sakit ni tito dahil ayaw niya akong mag-alala.

He said na mag focus ako sa pagaaral ko, at kung may hindi ako naintindihan ay tumawag lang ako sa kanya.

Nagtext pa ito sa'kin bago sumakay ng eroplano, at hindi naman ito nakakaligtaan na magsend ng messege at photos sa'kin.

Minsan din kami nag vivideo call para magkamustahan, but we're still Cool-off.

Kaya bago pa man din magsimula muli ang pasukan ay sumama ako sa outing namin mag-babarkada upang maibaling ko ang tuon ko sa ibang bagay.

We went into resthouse nila Lincoln sa Nasugbu,Batangas. I love the salty smell of the beach, the white sand and the clamness sounds of waves coming from the seashore.

Kasalukuyan kami nagswimming sa tabing dagat, busy lahat ng boys sa paglangoy.

Maraming turista at bakasyunista ang kasalukuyang nagmamasyal sa paligid. 'Di kalayuan sa dalampasigan ay may nakapwestong hile-hilerang restaurant, souvenir shop at  syempre hindi mawawala ang club na pakiwari ko ay tuwing gabi ito nagbubukas, ayon kay Lincoln ay dinadayo ito ng karamihan sa turista tuwing sumasapit ang gabi.

Habang kami nila Chesca at Abbie ay pinagmamasdan lang ang kagandahan ng beach.

I wear my red two piece bikini suit. Napapansin ko na ang daming napapalingon sa sa'kin na kalalakihan.

Nagrequest ako kay Abbie na kuhaan ako ng picture with matching perfect angle.

"Here!" Sabay abot sa'kin ni Abbie ang phone ko nang matapos niya ako kuhaan ng iilang shot.

I smiled at her. "Thanks!"

Tinignan ko iyon at pinost ko sa IG account ko

Bryce and Abbie were now officially in a relationship, at ako pa ang nagbabala na h'wag na h'wag silang magpupunta ng Baguio City.

Totoo talaga hagupit ng sumpa ng Baguio ctiy. Parang kami lang, bagama't hindi hiwalay ngunit parang ganun na rin.

Hinila ni Chesca ang braso ni Abbie. "Bhie, tara may nakita akong maraming shell don."

"Sama ka, mika?" Anyaya ni Abbie.

Umiling na lang ako sa kanila, bago ito umalis at naghanap ng shells. Kaya naiwan akong mag-isa rito.

I heard a man cough. "Long time no see!" Coming from A familiar voice.

Napataas ang kilay ko bago bumaling sa pamilyar na boses, gusto kong mapairap ng nilingon ko iyon.

He is wearing a blue hawaiian short sleeve polo na nakabukas ang tatlong butones kaya sumilip ang dibdib nito, and brown khaki shorts. With his black slippers. As usual, nakasukbit sa leeg nito ang silver dog tag.

"Pati ba naman dito? Iniinis mo ba ko?" Aniya na may disgusto.

Ngumiwi ito. "Ang assuming mo naman. I think destiny talaga na magkita tayo rito." May halong pagkatuwa ang boses ni Lukas.