Küçük Hesaplar | Changlix ✓

24. (M) Neden gerçekten bebeğin olamıyorum?

Smut rahatsız olacak okumasın!
____________________________

Son anda yaşadıkları öpüşme yüzünden gezi planları iptal olmuştu. Changbin başlarına gelebilecek herhangi güzel bir olay için eve dönmeyi istemiş, Felix de bunu kabul etmişti. Tabi bu sefer öyle kolay teslim olmayı düşünmüyordu. Changbin'in arabayı uçuracak derecede hızlı sürmesi yüzünden gülmemeye çalıştı. O gerçekten inanılmazdı. Olay bu reddeye gelene kadar reddediyor fakat Felix'i, Felix'in kendisini arzuladığından daha çok istiyordu. Hayallerinde ona eşlik eden kişi istisnasız Felix oluyordu.

"Arabada bekle, bir şey almam gerek."

Geçen seferkini tek gecede bitirmişlerdi ve o geceden sonra Changbin bir daha prezervatif almaya ihtiyaç duymamıştı.

"Tamam." dedi Felix. Changbin'in arabayı caddedeki bir eczanenin önünde durdurması ve aynı serilikte arabadan inip eczaneye ilerlemesini seyretti.

Şimdiden heyecanlanmıştı. Nefes almayı unuttuğunun farkında bile değildi. Elini kendine götürmemek için zor tuttu kendini. Düşünceleri yüzünden fazlasıyla mooda girmişti. Şu an istediği tek şey tatmin olmaktı.

Elini oturduğu koltuğun kenarına yaslayıp parmaklarıyla ritim tutarken bakışlarını eczaneye çevirdi. Çok kısa bir süre de olsa saniyeleri saymıştı resmen. Hayatının en uzun iki dakikasıydı bu süre.

Siyah saçlının geri dönmesi ve arabaya yerleşmesi ile tekrar başlayan yolculuk sadece beş dakika sürdü.

Changbin'e kalsa o kalabalık caddede, o arabada birisinin fark edip etmeyeceğini umursamadan yapardı ama Felix net bir şekilde reddetmişti. Basılmak ya da yapılan işin yarım kalması hoş olmazdı. Kimsenin engel olamaması gerekiyordu. Ayrıca toplum açısından oldukça edepsiz bir sahne olurdu.

Villaya gelmelerinin ardından büyük olan arabayı park etti ve arabadan indi ama Felix'in onu dener gibi arabada oturmaya devam etmesi ile onun kapısını açtı. Her zamankinden farklı bir şekilde bakan gözlerini sarı saçlının yüzüne çıkardı.

"İn haydi."

"Peki." dedi Felix. Ağırdan satıyordu kendini. Omuzlarını silkerek daha da farklı bir duruş sergileyip sakince arabadan indi. Changbin'se onu kolundan çekip kapıyı sertçe kapattı ve villaya ilerledi.

"Acele etme o kadar kaçmıyorum."

Güldü Changbin, Felix'i kendine çekip sertçe fakat oldukça kısa öptü. Cevap vermek yerine bunu tercih etmişti.

Bahçeden geçip evin içine girdikleri zaman daha merdivenlerin başlangıcında tekrar yapıştı ona Changbin. Felix'in öpüşüne karşılık vermesi ile hafifçe zıplayarak bacaklarını beline dolanmasına yardım etti. Elleri bacaklarından çok kalçasından destek veriyordu. Küçük olan kollarını büyüğünün boynuna dolamıştı.

Bu pozisyonda odaya doğru ilerlerken dilleri çoktan birbirine karşı galibi belli olan bir savaş ilan etmişti. Birbirleri etrafına dolanıyor, aynı zamanda birbirlerinin dillerini emiyorlardı.

Yatak odasının kapısının açık olması öpüşmeye devam ederken odaya girdiler. Her ikisi de bulunduğu konumdan oldukça memnun görünüyordu.

Dudaklarını ayırmaya çalıştı Felix. Öpüşme konusunda çok iyi olsa da nefes konusunda o kadar başarılı mıydı emin olamıyordu. Büyüğünün çok fazla ısrar etmeden çekilmesine izin vermesi ile sırtının yavaşça yatakla buluştuğunu hissetti.

"Çok isteklisin."

"En az benim kadar sen de istiyorsun rol yapmayı kes."

Pekala, Changbin; Felix'i gayet iyi tanıyordu...