ATRÓMITOS ORGÁNOSI #1 : POISONER (COMPLETED)

CHAPTER 6

The sunlight hitting my face woke me up from a deep sleep. Napabalikwas ako nang pagbangon ng hindi pamilyar na kwarto ang bumungad sa aking paningin.

I closed my eyes when my shoulder hurts because of my sudden action. Doon muling pumasok sa isip ko ang mga nangyari kagabi. Pasimple kong tiningnan ang aking sarili sa pag-iisip na may kalokohan siyang ginawa sa 'kin. Nakahinga naman ako nang maluwag dahil 'to pa rin ang suot kong damit.

"Fvck!" pagmamaktol ko kasabay nang paghawak sa aking ulo dahil sa hangover.

"Napakaaga naman nang pagmumura mo," a baritone voice echoed in the room.

Agad kong iniangat ang aking paningin sa direksyon ng pintuan. Walang emosyon siyang nakatayo habang may hawak na tray sa kanyang kamay.

Hindi ko man lang narinig o naramdaman ang pagpasok at pagbubukas niya ng pinto.

"Who are you?" malamig kong tanong habang nakatitig sa mga mata niya.

He flashed a smirked before walking towards me. Inilagay niya ang tray na naglalaman ng pagkain at tubig sa bedside table bago ako hinarap. Simpleng agahan lang iyon; fried rice, tatlong hotdog, isang sunny side up egg and bacon to be exact.

"I told you, I am Matthew Laqueza, your soon to be husband," he proclaimed.

Umirap ako at saka kinuha ang tray na ipinatong niya. "Alam mo ang ibig kong sabihin sa aking tanong Mr. Laqueza," I snorted and started eating the food without his consent.

Dinala niya kaya malamang ay para sa akin ito.

"Aren't you afraid that I put something on that food?" he asked playfully.

I looked at him and smiled smugly. "You are too obsess with me to do that," I said in the matter of fact tone then continued eating.

I heard him chuckled at my statement. As much as I want to glance at him I choose to focused my attention on the food.

Sino ba namang makakatagal nang pagtitig sa kanya? Nakakababa man ng pride aminin pero talagang malakas ang dating ng kagwapuhan niya. Dumagdag pa nga ang gulo-gulo niyang buhok at simpleng puting vneck shirt na suot. Turn on kung turn on!

"You are still not answering my question," I mentioned and glanced at him when I finally composed myself.

Muling umangat ang kabilang gilid ng kanyang labi at saka naglakad patungo sa isang one seater couch na nakaharap sa aking direksyon. Ipinagkrus niya ang kanyang braso kasabay nang pagsandal niya sa upuan.

"Where do you want to start?" he asked in flat tone, looking straight at me.

"About you. 'Wag na tayong magpaikot-ikot, just dropped the bomb," umiirap kong usal at isinubo ang bacon gamit ang tinidor.

"Well, I am a Mafia Boss," he said without hesitation.

Natigilan ako sa pagnguya at direktang napatitig sa mata niya.

That explains how welltrained he was on shooting.

Napatango ako at nagpatuloy sa pagkain.

"Seems like you are not afraid," he commented.

Muli akong napaangat ng tingin sa kanya kasabay nang aking pagngiwi. "We are moving in the same world. Hindi man pareho ay nagkakatulad din naman ang ating ginagawa," kibit-balikat kong sabi at saka sinaid ang kanin sa aking plato.

"Wala bang bulusan 'to?"

Ngumiti siya at marahang napailing habang may pagkamangha ang kanyang mata. "You are petite, but you eat like a monster." He looked at my body.