Sabahları o yumuşacık yataklardan Kim kalkmak ister ki?
Maalesef dışarıdan gelen korna sesleri ile uyumak mümkün değildi. Kafamın içinde her bir korna da beynime baskı yapılıyor gibi hissediyordum. Hızla yatakta doğrulup;
"Ne güzel bir gün, Harika!" diye sinirle kalkıp yüzümü yıkamaya gitmiştim.
Yatağımın başına geri dönüp, masanın üzerindeki telefonumu elime aldığımda;
"İnanmıyorum... Geceden beri 12 cevapsız arama, 8 mesaj" şaşkınlıkla yatağıma oturup, telefonun sesini açarak mesajları okumaya başladım.
"Kızım neredesin? Aç şu telefonu hemen! "
"Acil açman gerek! Uyan!"
"Sana bir şey söylemem gerek Defne"
"Yağız İzmir'e gelmiş, yarın da okula gelecekmiş"
"Sabah zahmet olmaz ise mesajımı görünce ara"
Şok geçirmiştim. Yağız İzmir'e gelmiş olamazdı değil mi? Diye düşünürken hemen Deniz'i aradım. Uzun bir çalmadan sonra telefonu açmıştı.
"Alo"
"Nihayet o telefonu eline aldın Defne 'ciğim. Geceden beri arıyorum"
"Telefonu sessizde unutmuşum kusura bakma yeni gördüm hemen aradım, Yağız gelmiş mi gerçekten?"
"Gelmiş"
"Kimden Duydun? Nereden Gördün?"
"İnstagram hikâyesinde gördüm. Gece İzmir ' e iniş yapmış bugünde okula gelecekmiş"
"Nasıl yani? Okuldan atılmıştı ama o?"
"Annesi babası boşanmıştı biliyorsun zaten, annesi de tekrar buraya dönüş yapmış, bizim okula kayıt olacakmış annesinin eli kolu uzun hemen bugün kayıt olur bence"
"İnanmıyorum ya. O zaman ben bugün gelmiyorum okula
"Saçmalama Defne geleceksin!"
"Ya ama Deniz ..."
"Hayır dedim. Asıl bugün daha özenli daha bir hoş olman lazım gözünü senden alamasın"
"Ooh... Deniz" Deyip kahkahalara boğulmuştum.
"Farkındaysan o benim eski sevgilim yeni tanıştığım biri değil Deniz"
"Hadi hadi... 20 dakikaya oradayım ona göre" gülerek telefonu kapatmıştık.
Telefonu kapatıp yatağın üzerine koyduğum gibi birkaç saniyeliğine yatağa uzanmıştım. Seneler sonra Yağız. Eski sevgilim İzmir'e geri gelmişti. Bugün nasıl olacak acaba diye kendi kendime düşünürken bir yanım sevinçli iken diğer yanım tereddüt içindeydi. Hızla yataktan kalkıp giysi dolabıma doğru yürüdüm, dolabın kapağını açıp öylece bakarken elime aldığım ilk siyah bilekte dar paça bir pantolon ve beyaz göbeği açık tişört giymiştim.
Yatağın yanındaki kol çantamı alıp, için-deki makyaj malzemelerini aynanın önüne koymuştum hafif bir makyaj yapacaktım. Rimel, göz kalemi, allık ve rujumu hızla kullanıp, çantamı alıp odadan çıkarken annem ile neredeyse çarpışacaktım.
"Anneciğim günaydın. Acil çıkmam gerekte, benim siyah topuklu ayakkabılarım nerede biliyor musun?"
"Kapının yanında ki dolaplarda olabilir, saat daha erken nereye böyle?"
"Anne Deniz gelecekte onunla okul öncesi bir yerde kahvaltı yapıp, sonra okula geçeceğiz"
"İyi bakalım, okula geç kalmayın"
"Tamam, annem, hadi ben çıktım" annemi öperek kapıdan çıkıyordum ki, Deniz gelmiş olacak ki korna sesi geliyordu.
Evden hemen çıkıp Deniz ' in arabasına doğru koştum, arabaya binip;
"Günaydın"
"Çok şıksınız bakıyorum"
"Ay! Dalga geçme lütfen ya" gülmüştüm.
"Zaten onu görünce ne yapacağım bilmiyorum"
"Sakin ol ya bir şey olmaz, heyecanlandın mı sen bana mı öyle geliyor"
"O nereden çıktı"
"Ya bırak kuzum belli işte" dedi gülerek.
"Tamam, biraz heyecanlıyım ama doğal olarak yani, ay inşallah gelmez de rahat ederim bugün"
"Kesin gelecek" diye kolumu dürtmüştü.
"Kötüsün"
