Yağız'dan
Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu çadırın içine vuran Güneş ışınlarıyla uyanmıştım, yavaşça soluma baktığımda Defne omuzum da yatıyordu o kadar masum uyuyordu ki uyandırmak istemiyordum. Onu bu şekilde saatlerce hatta günlerce izleyebilirdim.
Sağ elimi uzatıp saçlarını okşayacaktım ki Defne'nin kolunu bir anda üzerime atmasıyla elimi geri çekmiştim. Şu an nasıl bir his içerisindeydim anlam veremiyordum mükemmel bir andı, o kadar sene, bu anı yaşamak için hayaller kuruyordum ve sonunda gerçekleşti.
Defne'nin üzerimde olan elini usulca tutup okşamıştım. Uyurken onun yüzüne bakıp sessizce
"Seni halen seviyorum" demiştim.
Defne ile aramıza kocaman geçmek bilmeyen yıllar girmişti, her şey herkes değişti ama sadece tek bir şey değişmedi ona olan sevgim.
Defne ile her ne kadar aynı ortamda olsak da, ona kendimi ifade etmiş de olsam, ona tekrar sevgilim ol demekten onu kaybetmekten korkuyordum.
Ben. Ben ki herkes benden korkar, aşka yenik düşüyorum.
"Ah be kadın. Ah be Defne'm."
Kendi kendime sessiz konuşur iken Defne'nin kulağıma fısıldaması ile irkilmiştim.
"Seni duydum"
Başımı Defne'ye çevirip;
"Neyi? Ben bir şey demedim"
"Her şeyi hepsini duydum. Hiç kıvranma" diyerek gülmüştü.
İşte bir de bu gülmesine bitiyordum.
"Beni dinledin yani, seni çakal" diyerek Defne'yi gıdıklamaya başlamıştım
. Defne'nin kahkahaları her yere yayılıyordu bir an durup;
"Ne duydun" diyerek gülmüştüm.
"Beni sevdiğini" dediğinde yanındaki yastığı bana fırlatmıştı.
Ağzım anlamsız bir şekilde açık kalmıştı. Defne'nin üzerine çıkıp kollarını tutarak;
"Evet. Seviyorum ve kimse de seni benden alamaz. Tamam, mı" gülümseyerek göz kırpmıştım.
Defne ise bu sözlerime tebessüm ederek hiç beklemediğim bir cümle kurmuştu.
"Bende seni seviyorum Yağız"
Kalbim çıkacak gibi olmuştu. Rüya mıydı bu? Şaka mı yapıyordu yoksa? Kekeliyordum resmen;
"Nasıl yani? Cidden mi"?
"Evet, cidden" boynuma sarılıp dudaklarımdan öpmüştü.
Elimi kalbime götürüp, kalp atışımı hissetmeye çalışıyordum yüzümde aptalca bir gülümseme vardı ne yapacağımı bilemez haldeydim.
"Yağız bey, bir mafya adamına yakışmayan davranışlar bunlar" gülerek dalga geçiyordu benimle, hızla Defne'ye sıkıca sarılıp kokusunu içime çekiyordum.
Yüzünü avuçlarımın arasına alıp;
"Bana bu duyguyu tekrardan yaşattığın için çok teşekkür ederim, bu sefer seni asla pişman etmeyeceğim, seni asla bırakmayacağım" alnından öpüp tekrar sarılmışım.
O sırada dışarıdan gelen seslere kulak vermiştik.
Defne;
"O sesler de ne?" dediğinde
"Boş ver yoktur bir şey" deyip sarılmaya devam ediyordum ki, dışarıdan gelen küfür seslerine asabım bozulmuştu.
"Kim ulan bu, Benim olduğum yerde, sevdiğim kadın varken hangi it küfür edebilir amk" hızla ayağa kalkmıştım Defne kolumdan tutup;
