Üzerime gri pijamamı ve bol beyaz tişörtümü giyip odadan çıkmıştım. Koridorda başımı biraz eğip Yağız'a bakmıştım. Kapının önünde adamlarından biri ile sessiz sessiz konuşuyordu. Onları rahatsız etmeden mutfağa geçmiştim, ketıla su koyup kaynamasını bekliyordum. Su kaynıyorken o sırada dolaplarda bardak arıyordum. Üçüncü açtığım dolapta bulduğum bardakları elime alıp mutfak tezgâhına koyacaktım ki Yağız'ın sinsice gelip korkutması ile bardakları yere düşürmüştüm.
"Yağız! Ne yapıyorsun sen ya!"
"Bir şey olmadı değil mi?"
"Sen manyak mısın aklım çıktı!"
"Özür dilerim, bir yerine bir şey olmadı değil mi" diyerek üzerime bakıyordu.
" Bir şey olmadı, tamam" diyerek yerde kırılan cam parçalarını toplamak için eğilmiştim. Yağız hemen eğilerek ellerimi tutmuştu;
" Elleme sen ben hallederim"
Yağız'a bakıp bir şey demeden ayağa kalkmıştım. Yağız'ın getirdiği kahvaltılıkları çıkarıp masanın üzerine yerleştiriyordum. Yağız da bu sırada kırılan parçaları toplayıp, dolaptan bardak alarak kaynamış olan suları koyuyordu.
"Poşet çay koyuyorum "
" Tamam" diyerek masayı hazırlamıştım.
Yağız çayları koyup masaya gelmişti. Karşılıklı masaya oturup kahvaltımızı yapacaktık. Yağız o sırada konuya girmişti.
"Bir kaç gün sonra buradan gideceğiz"
" Bunu biliyorum "
" Bildiğini biliyorum Defne, sözümü bitirmeme izin ver lütfen"
"Tamam " diyerek çayımı yudumlayıp masaya koymuştum.
" Normalde sana bunu söylemem ama durum ciddi..." dediğinde derin bir nefes alarak devam etmişti.
" Biraz önce bir haber aldım, düşman olduğum biri vardı ve baskın düzenleyecekmiş"
" Nasıl yani! Ne baskını? Düşmanın da kim !"
" Defne sakin olur musun, bir şey olmayacak "
" Nasıl olmayacak adamlar baskına gelecek diyorsun, ne tür adamlar bunlar, niye geliyorlar? " diyerek hışımla ayağa kalkmıştım.
" Olaylar karışık" dediğinde Yağız ayağa kalkıp yanıma gelmişti kollarımdan tutup;
" Defne, ben yanında iken sana bir şey olmaz, benim yanımda güvendesin "
" Şaka mısın? Baskın diyorsun, neyin güvenin den bahsediyorsun? Hem ne duruyoruz ki hemen gidelim o zaman"
" Yanımda sıkıldın mı" dediğinde Yağız'a ağzım açık bakakalmıştım.
" Kusura bakma Yağız Bey ama ben bu tür baskınlara alışık değilim, ailem bile nerede olduğumu bilmiyor! "
" Sadece bir gün daha, söz yarın gideceğiz" diyerek bana sarılmıştı.
" Ya gece gelirler ise içim hiç rahat değil"
"Korkma, net bilgi geldi 3 gün sonra gelecekler ve onlar geldiğinde biz burada olmayacağız, onlar yüzünden ben seninle olan mükemmel zamanlarımı bozamam" dediğinde içim huzursuz bir şekilde başımı sallamıştım.
"Hadi kahvaltını yap güzelim, oturalım "
" İştahım kalmadı"
" Kahvaltı yapmak zorundasın, hadi" gözlerimi devirip masaya sinirle otur-muştum.
