Yağız;
Kaybetmeyi asla sevmeyen, liderlik duygusu olan ve kadınlara asla değer vermeyen tek gecelik ilişkilerin kralı olmuş bir zavallı.
Okulun en güçlü ve yakışıklı iki erkeği olarak Yağız'ın bana karşı düşmanlığının olması gayet doğaldı. Adının iki kişi ile anılmasını istemediği için beni kafaya takmıştı ve tabi ki de beni en zayıf noktamdan vuracaktı.
"Defne'den"
Nereden öğrendiğini bilmiyordum fakat Defne'nin etrafında çok dolanmaya başlamıştı ve beni bu okuldan gitmem ile tehdit etmişti.
"Ya Defne, Ya okul?"
Tabi ki de gitmeyecektim. Defne'den uzak kalamazdım, o Yağız'a güvenemezdim. Ben diklendikçe o diklenmişti ve artık bunu bir oyun haline getirmişti. Defne'yi piyon olarak kullanacaktı. Defne'yi o kadar uyarmama rağmen beni dinlememişti ve sevgili olmuşlardı. Gözümün önünde Defne'yi öpüp sarıldığında elimden bir şey gelmiyordu deliye dönüyordum. Yağız da bundan zevk alıyordu. İstanbul'a gittiği zaman Defne ile oluruz sanmıştım, yakındık eskisinden daha çok yakın, ama sevdiğimi söylesem benim yüzüme bir daha bakmaz diye korkumdan lanet olsun ki konuşamadım. Ona arkadaş, bir kardeş olarak ta yakın olmak bana yetiyordu.
"Yeter ki gitmesin"
Sonra İzmir'e geri döndüğünü duydum. İşte o gün kendi aptallığıma ağladım.
Tabi ki de geri dönecek ve kaldığı yerden devam edecekti. Öyle oldu da. Defne'mi bir kez daha kaptırdım.
Defne ile aynı evde kaldıklarında bana Defne'nin yatakta ki fotoğraflarını atan bir şerefsiz..
"Platonik aşkın Defnen benim yanımda, benim yatağımda."
Sevdiğim kadını o halde gördüm ben ama ona kızmadım kızamadım. Onun suçu yoktu ki, onun hiç bir şeyden haberi yoktu. O sadece oyunun bir parçası idi.
"Beni dinlemeyi seçseydi bunlar olmazdı. "diyorum bazen kendi kendime.
Dinlemezdi, Yağız zengindi o Defne'yi mutlu edebilirdi ben edemezdim. Bana Kalan sadece mutluluklarını izlemek olmuştu. Her ne kadar Defne'ye zarar geldiğinde, Defne'yi korumak için gidip koca bir hiç ile dönsem de vazgeçmedim.
O gün Defne'nin "Ben Yağız'ı seviyorum" demesini unutmadım, gözlerimin içine baka baka dedi nasıl unuturum?
Her şeye gücüm yeterdi. Her şeye dayanırdım, dayandım da. Ama Defne'yi elde edip onu kenara atması bu bardağı taşıran son damla olmuştu. Onu sevmeden, ona âşık olmadan senelerin nefreti ve hırsı ile nasıl zarar verebilirdi? Bu sefer canımı çok yakmıştı. Evet, bu sefer Yağız kazanmıştı.
Defne'yi elde ettiğinde artık Defne ile işi kalmamıştı o yapacağını yapmış, O kazanmış ve bana yenildiğimi göstermek için Defne'yi göndermişti.
Şerefsiz...
Bunun altında tabi kalamazdım. Bana yaşattığı acıları daha fazla yutmak istemiyordum.
Sen Yağız...
Oyunun bitti. İşte şimdi ben kazandım, sevdiğim kadının yanına gidiyorum.
