seventeen

135 15 31
                                    

TW: Mental health/disorder | Sexual assault

Just the beginning



Believe me or not, but it's really hard to keep everything to yourself. Zy came here last night and the days before today. I had to hid from him. It hurts me to see him like that. He was so eager to talk to me.



"Tita, please... I badly want to see your daughter," pagmamakaawa ni Zy kay mama.



"Hijo, gusto na ni Zandra na maging tahimik at payapa ang buhay niya. Please, don't do this to yourself."



Ni sabihin ang lahat ng ito kay bes, ay hindi ko magawa. Sinabi ko man sakaniya, pero hindi naman lahat. Nang sabihin kong delayed ako ng one week, ang totoo ay two months pregnant na pala ako. Gusto ko nalang talagang magpakamatay.



Hindi ko sinabi kay bes na kasal kami ni Zy. Na iniwan ko si Zy para sa career ni Zy. Oo, nagsinungaling ulit ako kay Franzielle. Pero totoo ang sinabi kong nagha-hallucinate ako lately.



It has been eight weeks since I left him. But believe me, it hurts like thousands of years.



Nandito kami ngayon ni mama sa isang Psychiatrist. Aalamin namin kung ano talagang nangyayari saakin. Kung ano ba ang dahilan ng hallucinations ko. Baka sa sobrang alcohol na rin.



Marami pang tanong ang doctor bago sinabi kung ano talaga ang nangyayari saakin.



"Mrs. Orontto, your daughter is experiencing psychosis. Her hallucinations, delusions, and other symptoms are caused by her psychotic period. And Ms. Orontto..." Bumalik ako sa katinuan nang tawagin ako. "Are you an alcoholic person?" Tumango agad ako.



"How many times do you drink in a week?"



"Halos everyday po. It has been four weeks already," pag-amin ko.



"Ohh, so that's why. I'm sorry to say but Ms. Orontto here, should go to a rehabilitation center. But don't worry, we'll treat her psychosis first. It can be treated pa naman sa lagay ni Ms. Orontto. And for the baby..." May kinuha muna siyang mga papel sa table niya.



Kinakabahan akong humawak sa braso ni mama. Ano ba 'tong pinaggagawa ko sa sarili ko?



"The baby remains safe. Gladly, hindi siya naapektuhan. It is considered as a miracle, knowing na sobra ang alcohol intake ni Ms. Orontto for the past weeks." Napahawak ako sa tiyan ko at napangiti.



Ikaw nalang ang dahilan para magpakatatag ako...



"We will give her antipsychotic medicines that are safe for the baby. Ms. Orontto can see a psychologist to treat her psychosis faster. And since she has been drinking for four weeks straight, I suggest that she has to undergo a rehabilitation program. Hindi naman 'yon magtatagal since hindi pa naman ganoon katagal na umiinom si Ms. Orontto. You will learn the proper parenting and they will help you to stop your alcohol addiction."



"Magiging safe naman po ba ang baby?" Napalingon silang dalawa saakin.



"Yes. You should see a psychologist din and have a maintenance. Kasi mas madadalian ka kung it-treat ang psychosis mo while continuing your pregnancy, then mag-rehab. No need to worry much, buti nga at naagapan," my psychiatrist said. It was a relief.



Umuwi na kami ni mama sa bahay pagkatapos. Nag-impake na rin ako. Napag-isipan ko rin kasing manatili sa medyo may kalayuan na lugar para maging private ang lahat.



"Anak, sorry. Sorry kung pinilit ka naming magpakasal kay Zylhian. Sorry kung nang dahil sa kasal na 'yon nabuntis ka pa nang maaga-"



"Ma, okay lang ako." Hindi. "Blessing ang batang nasa sinapupunan ko. Magiging okay rin ang lahat, ma."



"Halika nga rito, anak." Niyakap ako ni mama kaya niyakap ko na rin siya.



Sa Albay muna ako titira. Malayo sakanilang lahat. Habang nasa byahe ay naalala ko nanaman si Zy. Ang hirap niyang iwan at pakawalan. Pero nasasaktan ako. Sa lahat-lahat. Dumagdag pa ang naabutan ko no'ng araw na iniwan ko siya.



Tapos na rin naman ako sa kolehiyo. Hindi nga lang ako makaka-attend ng graduation namin.



Agad na sumalubong saakin ang tita ko at ang mga pinsan ko. Umiiyak pa si tita at panay ang sabi na ingatan daw ako dahil nagdadalang-tao ako.



"Zandra, may bisita ka!"



Nagtaka naman ako sa isinigaw ni tita. Sino naman ang bibisita saakin at gabi na talaga?



Bumaba nalang din ako para malaman kung sino ang bisita. Laking gulat ko nang makita ko si Zerlhian.



"Z-Zerlhian..."



"Zandra... How have you been?"



"Zerlhian, sa k'warto tayo mag-usap." Ang chismosa kasi ni tita kaya hinila ko na si Zerlhian papunta sa kwarto ko.



"Mom told me about... the baby. I am more than willing to father the kid, Zandra. Alam kong hindi mo matatanggap 'tong offer na 'to but you have too. Kung malalaman ni kuya-"



"Hindi niya tatanggapin ang bata. Hindi p'wedeng magkaanak si Zy. Idol siya. Sikat..." Pagpuputol ko sakaniya.



"So, please, take my offer."



"Z-Zerlhian..." Nanghihina akong napayakap kay Zerlhian. Wala na akong nakakapitan ngayon. Siguro ito nalang ang tanging pag-asa ko.



"Hush, I'm here." He hugged me and tried to comfort me.



Zerlhian stayed that night. Sa makalawa ay dadalhin niya raw ako sa bahay niya rito rin sa Albay. Ginagawa ko ang mga ito para sa anak ko.



"Nadala mo na ba lahat?" Tumango naman ako kay Zerlhian. Nang sagutin ko siya ay pinaandar niya na agad ang kotse niya.



Namangha pa ako sa laki at ganda ng bahay ni Zerlhian. Inalalayan niya ako papunta sa magiging kwarto ko. Komportable masyado ang kwartong iyon. Pinaayos niya naman sa mga kasambahay ang mga gamit na dala ko.



"When you need something, just call the maids. Sila ang bahala sa'yo, okay? Be comfortable here." He smiled at me, so I returned that.



Maybe, he's a good guy too. Like his- No, nevermind. I went inside a bedroom. Kay Zerlhian ata. I heard the doorknob locked. I turned around, only to see Zerlhian standing by the door.



"U-Uhm, k'warto mo?"



He just nodded.



"Zer-" I stopped when I saw him taking his shirt off while walking towards his bathroom.



"Yes?" I looked away.



"N-Nothing."



I was waiting for the sound of the bathroom's door being closed but I didn't hear anything. Zerlhian was looking at me. Nag-iisip siya at parang hindi mapakali.



"I know, this is all wrong but fuck!" I was shocked when he claimed my lips.



Nanghina ata mga tuhod ko. Buti nalang at inalalayan agad ako ng isang braso ni Zerlhian. He guided me until we reached the bed. As we continued the kiss, I felt his hand in between my legs.



He stopped when I had my release. We didn't do anything.. But he did something to my...



He suddenly whispered...



"I'm claiming you soon."



_____________________________________________________________________________________________________________________________________________________________________

Under her Addictiveness [Fangirl & Idol Series #2] Where stories live. Discover now