Love Charade

Chapter 25: Drowned

After the Philautia, we we're given exactly twenty minutes to enjoy the night with party music played of course by no other than, the most talented guy I knew, Archie Jalandoni.
He exactly knew how to turn our fellow students into wild party animals for thirty minutes. Some of the teachers were also enjoying the short party.

I settled at the side of the concrete bridge, enjoying the bombastic music coming from Archie's singing voice and embracing the cold night wind.

Kirsty approached me. I rolled my eyes inwardly. Ito na naman siya. Sasabayan rin ba niya ang galit ng alon na nag-iingay rin sa ilalim ng tulay?

She's smiling widely. "Kaia! I wouldn't be surprised. You're sulking on the side because you lost the competition, right?" panuyang sambit niya at inismiran ako. Akala ko pa naman kung matino ang magiging usapan namin. Oh well, kailan ba kami nagkaroon ng matinong usapan pagkatapos ng relasyon namin?

Umayos ako ng tayo at bored siyang tiningnan. She's starting a fight again.

"Of course not," I answered honestly. I didn't know but I did not feel any remorse towards the competition.

"You know what, Kaia, the world does not revolve around you. You're not meant to be on top of the world forever. You see, I was able to defeat you. Alam mo bang ang sarap sa pakiradman... na matalo ka."

I did not speak. I just let her talk. I won't give her what she wanted. I'm too tired to engage in a petty fight with her.

But one thing that I realized tonight, life's a game of loses and wins. Life is never unfair. Hindi sa lahat ng oras, palaging panalo ang isang tao, kailagan niya rin palang maranasan ang matalo para malaman ang totoong depenasyon ng panalo.

"I settled to be the second best for a long time, Kaia. Second to you in everything. When in fact, I can easily crawl my way to the top defeating you," natatawa siyang nagpatuloy. "I can crawl my way to Archie's heart too," dugtong niya at humalakhak.

Marahas akong napalingon sa kanya. Nakuha na niya ang buong atensyon ko.

"Not a chance," I confidently fired back. She raised her eyes at me.

"Wanna bet?" hamon nito. Napailing na lang ako. Ano akala niya kay Archie, bata na bibigyan lang ng kendi mapapasunod niya agad sa gusto niya?

"Kirsty, please, let's end this," pagsusumamo ko.

I think 'twas high time to allow ourselves in a closure. Magkaharap na rin lang kami at kaming dalawa lang.

"This won't end, Kaia! We're caught in an endless battle---"

"Endless battle na ikaw lang ang may alam. Kahit naman nagtapos tayo sa ganito, may pinagsamahan pa rin naman tayo 'di ba?"

"Alam mo ba kung bakit ako umamin na gusto kita noon, Kaia?"

Napaisip agad ako sa tanong niya. Bakit nga ba? Dahil mahal niya ako? kalokohan, hindi naman totoo iyon at sa mga bibig na niya mismo nanggaling.

"Dahil iyong kaisa-isang lalaking gusto ko, kung naaalala mo pa si Carlos noong grade nine tayo, sinabihan ako na liligawan ka raw niya. Galit na galit ako sa'yo dahil sa araw ring iyon, ikaw ang top one, ikaw ang napiling representative sa Science competetion na pinaghandaan ko ng ilang buwan. Ikaw ang kumuha sa lahat ng gusto ko!"

Napatigil sa pagsasalita si Kirsty at humugot nang malalim na hininga bago binalik ang tingin sa akin. "Kaya nag-isip ako ng paraan para mapalapit sa'yo. Gusto kong malaman kung anong meron ka at bakit ikaw ang naging sentro ng magaandang pangyayari sa mundo. Siniraan ko si Carlos, I acted weak in front of you and I eventually confess a fake romantic feeling. Alam ko kasing naguguluhan ka sa pagkatao mo noon kaya ginamit ko sa advantage ko. Pero sa huli, nag-transfer si Carlos." Tumawa ito nang pagak.