Aşk-ı Harekat

24-corana düğünü-

Ben geldim taze taze bölüm getirdim

Keyifli okumalar

Hiç uyanır uyanmaz koşarak karargaha gitmek istediniz mi? Ya da kötü bir şey olmasını ümit ettiniz mi? Benim için evde uyandığım sabah tam olarak öyleydi önemli bir iş tamamlamış ve eve dönmüştük ama Kerem askerlerinin başında durması gerektiğini söyleyerek evine dönmeyi reddetmişti ama bizim ısrarlarımız ve Alev'in beni onunla görüştürmemek hakkında ki tehditkar konuşması üzerine düğüne katılmayı kabul etmişti.

Muhtemelen ben daha uyanmadan gelip bana bir şeyler anlatan Alev'e baktım uzunca, fazlasıyla heyecanlıydı. Mutlu görünüyordu ama yine de düğün saatini ondan daha büyük bir sabırsızlıkla beklediğimi söyleyebilirim. Çünkü yarın gece düğünden hemen sonra karargaha geri dönücez. Umarım abimin ve tek yakın arkadaşımın düğünü mahvolmaz

Sonunda annem söylenerek odama girdiğinde boş boş Alev'e bakmayı bıraktım "ülkede virüs görülüyor bunlar düğün yapıyor bekleyemediler sanki" demişti ve Alev'in odamda olduğundan haberi yoktu. "Annem birşey olmaz korkma çok uzağız virüsün görüldüğü yere" dedim ve çaktırmadan Alev'e göz kırptım anneme çok iyi laf yetiştirebilirdi ama kaynanasıyla kötü olmak istememişti.

"Sen kahvaltıya mı çağırıcaktın beni?" diye sordum ve yatağımdan kalktım annem "haklısın o yüzden gelmiştim elini yüzünü yıka masaya gel" dedi ve odamdan çıktı bende tam olarak dediklerini yaptım.

Ben masaya oturduktan hemen sonra Alev de gelip yanıma oturdu bir anda onu unutuvermiştim. Neyse ki stresli olduğundan onu neden beklemediğimi sormadı ve güzelce kahvaltımızı yaptık.

Sonunda masadan kalktım ve odama döndüm hayat o kadar boş geliyordu ki yapacak hiçbir şeyim yoktu sanki. Yatağıma oturdum ve Kerem'i aradım.
Telefon uzun uzadıya çaldı ama açmadı defalarca aradım gene açmadı .içime bi sıkıntı oturdu ama yapacak bir şeyim yoktu, bende mesaj bırakmaya karar verdim

Gönderilen: Binbaşım

Müsait olunca beni ara. Seni merak ediyorum

Yazdım ve beklemeye başladım dakikalar geçti geçti geçti ama Kerem hiçbir şey yazmadı. Yarım saat beklemiş ve sonunda patlama noktasına gelmiştim. Yatağımdan kalktım ve dolabımdan bir hırka alıp üzerime geçirdim. Karargaha gidip Kerem'i görmem gerekiyordu.

Odamın kapısını açtığımda üç abim de tam karşımda duruyordu. Erdem abim "bakın kim bizim geldiğimizi hissetmiş" diyerek bana sarıldı Enes abim ve Ensar abim de beklemeden bize sarıldılar. Bu kucaklaşmayı fazlasıyla özlemiştim. Üçünü bir arada görebilmek benim için tarifsiz güzellikteydi ama şuan aklımda sadece Kerem vardı.

Sonunda sarılma bittiğinde Enes abim çenemden tuttu ve yüzümün ona bakmasını sağladı düşünür gibi bir ifade takındı ve "senin yüzüne ne olmuş böyle?" dedi. şaşkınlıkla ona baktım yüzümde bir şey olmadığından emindim. "Bir şey mi var?" diye sordum çekinerek. Bu kez Ensar abim "endişeli görünüyorsun ondan bahsediyor" dedi. Derince ofladım. "Karargahtan haber almak istiyorum neler olup bittiğini merak ediyorum" dedim.

Ensar abim gülümsedi "korkucak birşey yok bağlantılarda bir sıkıntı varmış telefon uzun süre çekmeyebiliyormuş" dedi ve bana göz kırptı o an onunda aklının karargahta olduğunu anladım. O oraya vatani görev için gitmişti ama Nasthya sayesinde bağanmıştı bense oraya gitmeyi çok istemiştim ve bu sayede Kerem'e bağlanmıştım yani sonucunda bir şekilde hepimiz oraya ait olmuştuk.

Erdem abim kıskanç bir ifadeyle "bu ikisi bizden daha yakın olmuşlar arayı kapatmamız lazım" dediğin de hepimiz benim yatağıma oturduk ve sohbet etmeye başladık. Hemen sonra Alev'in de gelmesiyle sohbetimize kahkalar da dahil olmuştu. Erdem abim ve Alev'in birbirlerini sevdiklerini görebiliyordum.