Beklettiğim için çok özür dilerim. Sizi çok seviyorum ve özledim. Hesabıma girmekle ilgili birçok sıkıntı yaşadım, ama şimdi buradayım! Ve İzmir'de olan depremden dolayı çok ama çok üzgünüm, eğer İzmir'denseniz geçmiş olsun umarım iyisinizdir bütün dualarım sizinle ❤️
Yorumlarınızı bekliyorum çünkü ben de sizi özlediiimm!!!!
•••••••••••••••••••••••••••
Tom'la arama mesafe koymamın üzerinden bir hafta geçmişti. Ne pahasına olursa olsun ondan kaçmak için elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyordum. Elbette soğukluk ve zulüm konusunda uzmanlaşmış Tom için beni görmezden gelmek kolaydı. Bir de Malfoy bu ara beni iyice rahatsız etmeye başlamıştı, benden hoşlandığını biliyordum ama ben onunla sadece arkadaş olmak istiyordum. Ayrıca Malfoy'la konuşurken Tom'un attığı öldürücü bakışlar durumu ekstra zorlaştırıyordu.
Akşam yemeğimi bitirdim. Jane ile günlerdir Dumbledore'nin dediklerini konuşuyorduk. Ama artık kafamı dinleme zamanım gelmişti. Biraz temiz hava almak istedim. Diğer insanların yanında olmak istemedim, arkadaşlarımın bile, zaten Jane dışında beni seven yoktu, belki bir de Malfoy tabii.
Sonunda, yalnız kalacak bir yer bulmayı başardım- Kara Göl'e bakan bir ağacın altında güzel bir yaprak parçası. En rahat yer olmasa da huzurluydu. Sessizdi, tam da ihtiyacım olan şeydi.
Dumbledore'nın söylediklerini kafamda döndürüp duruyordum ve haklıydı. Tom'dan uzak durmalıydım.
Yaprakların beklenmedik çıtırtıları beni korkuttu. Kim olabilirdi? Asamı elime aldım ve "Lumos" diye fısıldadım. Sese doğru yürüdüm. Kalbim hızla atıyordu. Bir gölge gördüm, gölgeye daha da yaklaştıkça Tom'u boş boş gölün karanlık sularına bakarken buldum. İç çekerek kendimi yere bıraktım ve yanına oturdum.
"Daha sessiz bir şekilde gelemezdin herhalde, ya da daha ürkütücü"
Tom sadece gülümsedim
"Beni neden görmezden geliyorsun?"
"Efendim?" dediğini anlamıştım ama beynim inanamıyordu.
"Benimle konuşmuyorsun. Neden? Yanlış bir şey mi yaptım?"
"Hayır."
"O zaman neden konuşmuyorsun? Yoksa erkek arkadaşın Malfoy mu istemiyor?"
"Malfoy erkek arkadaşım değil. Ve ben insanların sözleriyle hareket edecek biri değilim"
Tom gülümsüyordu. Söylediklerim onun için muhtemelen hiçbir şey ifade etmiyordu. Sinirle kollarımı kavuşturdum.
"Malfoy senden hoşlanıyor"
"Öyle mi?"
"Evet, farkında değil misin?"
"Bilmem.."
"Benimle oyun oynuyorsun Allison Lewis. Ama ben oyun oynamayı sevmiyorum."
Bir süre sessizce oturduk ve ben daha da sinirlendim.
"Düşündüğüm kadar zayıf değilsin..." Tom sessizliği bozdu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
V A R İ S
Fanfiction... Nefes alabilmek için hızlı hızlı soluyordum. Başım dönüyor, kalbim hızlı hızlı atıyordu ama nabzımın atışını duyamıyordum. Ellerim soğuktan morarmış gibiydi. Cenin pozisyonu aldım ve kendimi toparlamaya çalıştım. Bütün bunlar, bana hayatta kalab...
