Ben geldim! 100.000 olduğumuza hâlâ inanamıyorum! Bu kadar güzel insana ulaşabildiğime inanamıyorum.. Bu kitap 500 okunma olduğunda sevinçten ağladığım gün (some balık burcu problems hahaha) ve şu an bulunduğum nokta, ulaştığım güzel insanlar.. İyi ki varsınız. Siz olmasaydınız, hikayeme şans vermeseydiniz bu noktada olamazdım. Teşekkür ederim. Size minnettarım.
İyi misiniz? Her şey yolunda mı? Eğer değilse her zaman bana anlatabileceğinizi biliyorsunuz, değil mi? Ara verdiğim için özür dilerim, umarım bu ara süresince hep mutlu ve iyi olmuşsunuzdur. Umarım iyi ve mutlusunuzdur. Hep mutlu olun, sevin ve sevilin. Ben sizi çok seviyor ve değer veriyorum. Çünkü çok değerlisiniz ve benim için çok anlam ifade ediyorsunuz. Hiçbir şeye üzülmeyin ama eğer konuşacak birini ararsanız benim her zaman sizin için burada olduğumu unutmayın. Sizi çok seviyorum, umarım kalbinizde sevgimi hissedebilirsiniz. Siz yeterince iyisiniz ve sevilmeye layıksınız. Başkalarının söylediklerine kulak asmayın, beni duyun ve dinleyin. İstediğiniz her şeyi başarabilirsiniz. Hayallerinizi ancak siz gerçekleştirebilirsiniz, ve kendinizi ancak siz engelleyebilirsiniz. Sevgiyi hak ediyorsunuz ve umarım hep güzelliklerle buluşursunuz. İyi okumalar!❤️
Bu arada yazmayı unutmuşum, bu kadar yıl olmasına rağmen beni hâlâ tanımadığınızı fark ettim. Buraya benim hakkımda merak ettiklerinizi yorum olarak yazarsanız yanıtlayacağım. Fazla kişisel olmadığı müddetçe tabii (: Herhangi bir şey! Sizi seviyorum!
————————————————
Yalnız Hogwarts öğrencileri değil, bütün büyücülük dünyasını korku kaplamıştı. Kimliği bilinmeyen büyücü ve müritlerinin saldırıları gün geçtikçe artıyordu, Muggle'lar da dahil olmak üzere birçok insan hayatını kaybetmişti. Hogwarts'ta Sırlar Odası'ndan dolayı kaynaklanan korku unutulmuştu, çünkü artık çok daha büyük bir korku vardı. Ve eğer söz konusu korku bile olsa daha kötüsü geldiğinde bir önceki unutulabilirdi. Şu an yaşanan durum buydu. Gelecek Postası'nda her gün saldırı haberleri yayınlanıyordu, ve kayıp insanların fotoğrafları ile bilgilerinin yer aldığı kayıp ilanları için özel bir sayfa bile ayrılmıştı. Bugün de son üç gündür olduğu gibi Gelecek Postası yine saldırı haberleriyle doluydu.
"Londra, Kingston, Bibury, Blockley, Alfriston, Godric's Hollow.. Saldırmadıkları neresi kaldı ki?" Malfoy ağzına kocaman bir ekmek parçası koyarken sinirle söyledi.
"Hogwarts?" dedi Tom soğuk bir şekilde.
"Dur biraz.." Dan ciddileşti. "Buraya saldırır mı dersiniz?"
"Adam kafayı yemiş." dedi Malfoy hayranlıkla karışık bir öfkeyle. Ardından bize doğru yaklaştı ve kimsenin bizi dinlemediğinden emin olarak devam etti.
"Dün babamdan bir mektup aldım. Biliyorsunuz, babam Sihir Bakanlığı'nda çalışıyor." Hepimiz heyecanla başımızı salladık. "Aslında bu gizli bir bilgi.. Ancak size söylemem de bir sakınca görmüyorum." Tekrardan etrafı kolaçan etti ve devam etti. "Gazeteler telaş yaratmamak için kimliğini gizliyor. Aslında herkes, saldıran büyücünün kimliğini biliyor. Siz de biliyorsunuz." Malfoy sıra sıra hepimizi süzdü.
"Grindelwald.." Sessizce mırıldandım.
"Tam üstüne bastın!" dedi Malfoy karanlık bir hevesle. "Saldırıları o düzenliyormuş. Saldırılardan önce bir yapılanma oluşturduğunu bakanlık farkındaymış. Ama durduramıyorlarmış. Amacını tam olarak kimse bilmiyor. Ancak herkesi etkisi altına almış diyorlar, bu konuda bir uzmanmış. İkna ettiği insanların sayısı oldukça fazlaymış. Müritlerinin yani.. Çoğu ne yaptığını farkında bile değilmiş. Anlarsınız ya.." dedi Malfoy.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
V A R İ S
Fanfiction... Nefes alabilmek için hızlı hızlı soluyordum. Başım dönüyor, kalbim hızlı hızlı atıyordu ama nabzımın atışını duyamıyordum. Ellerim soğuktan morarmış gibiydi. Cenin pozisyonu aldım ve kendimi toparlamaya çalıştım. Bütün bunlar, bana hayatta kalab...
