35

4.6K 173 8
                                    

Amethyst's

"What are you doing here?" walang ganang tanong ko sakanya. Para naman makaramdam siyang ayoko siyang makita. Call me exage, over acting, whatever it is you want. But I'm not in the mood to deal with him. At least not this morning.

"To take you home." he grabbed my hand. "Let's go."

Sinubukan 'kong kunin ang kamay ko pero masyadong madiin ang hawak niya. "Let go of me this instant." madiin 'kong sabi, pero parang wala siyang narinig at tuloy tuloy lang akong hinila sa hallway. "Isa! Hindi mo ko bibitawan?!"

"No. You've already spent the night out wi—"

"Just let go of her, Taehyung."

Sabay kaming napalingon sa boses na nag-salita. Si Jin na mukhang bagong gising lang, lumapit sa kamay ni Taehyung at pwersang hiniwalay ang kapit niya sa akin. "Look at how hurt her wrist is."
Halos mag-mukang kamatis na sa pula ang pulso ko. Ngayong binitawan nya na ako, doon ko lang naramdaman yung sakit ng hawak niya. Curse him and his strength.

"S-Sorry. I didn't mean to hurt you."

But you did. You always do.

"Hey." Malambot ang boses ni Jin nang tawagin niya ako. "Go back inside. I'll talk to him."

I gave him a faint smile before heading back inside his unit. It's not that I don't want to see him anymore, believe me I do. I'm just not yet ready to face him. I need more time to recollect myself. After a couple of minutes, bumalik na si Jin sa loob.

"W-What did you tell him?"

"Nothing. Wag 'kang maingay matutulog ulit ako." sabi niya at derederetsong pumasok sa kwarto niya ulit. Babatuhin ko na sana siya ng unan pero naalala ko nga palang pagod sila palagi. The only difference is, si Taehyung nakukuha pang makipag-date.


"I think that'll do." sabi ko bago takpan ulit ng takip ang ballpen na nakita ko lang sa tabi. Sinulatan ko si Jin ng note saying how thankful I am for letting me stay the night and in return, to eat the lunch I cooked for him. Wala eh, kanina pa tulog ang loko kaya mauuna nalang ako. Since I don't have classes today, yayain ko nalang si Zoe lumabas.

I took a grab papuntang bahay ni Zoe. Pagkadating, derederetso nalang ako sa kwarto niya. Wala naman yang pake. Maglo-lock naman yan kung may kababalaghang ginagawa yan sa buhay.

"From 1 to 10, gaano ka ka-bored para tumambay dito ng walang pasabi?" tanong niya habang nakapikit.

"11. At sa nakikita ko, mukhang bored ka din. Let's go clubbing!"

Dumilat bigla ang parehong mga mata niya at napa-upo. "Woah, anong sumapi sa iyo't gusto mo makipag socialize ngayon?"

Yes, I'll admit. I only ask her to go out on very rare occasions. Kaya I'm confident they'll always join me every time I ask. "Wala lang. Ayaw mo ba?"

"Uh duh, Of course I want! Let me get ready."

"I don't have clothes with me now so I'll borrow okay?" sabi ko and she just nodded.

If you're wondering, it's 2 in the afternoon. Why so early you ask? Well, it's because Zoe and I spends 3 hours getting ready minimum. Ganon kami ka-bagal kumilos. Kaya kung mag set kami ng call time, almost 5 hours before.

Pumunta ako sa walk in closet niya at nag-hanap ng dress na babagay sa akin. Luckily, with her wide range of good clothes, I immediately found one. Nilapag ko yun sa kama niya. "Do you mind if I use the shower?" tanong ko.

veneer | taehyungTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon