Jin's POV
Ano ba itong babaeng ito— ang lakas lakas ng loob uminom ng madami pagka-tapos, hindi naman pala kakayanin yung sarili pag nalasing!
"Yoongi, you go drive Jimin and Jungkook home. I'll go drive Jin and Amethyst. Hoseok, you drive Jimin's car with them as well." sabi ni Namjoon bago kami lahat maghiwalay sa parking lot.
Inaalalayan ko itong babaeng ito papunta sa kotse ni Namjoon habang si Namjoon nauna na papunta doon sa kotse niya para pag-buksan kami ng pinto.
"Ahh T-Taehyung naman eh! hihi"
"Hindi to si Taehyung. si Jin to." sabi ko habang inaalalayan siya papasok sa loob ng kotse. Hahayaan ko na sana siyang humiga doon nang bigla niya akong hatakin.
"Taehyung-ah. Don't you have feelings for me?" tanong niya habang pinipisil ang magkabilang pisngi ko. "Tell me.. right now. I need it."
Nakita ko sa mga mata ni Amethyst ang pinaghalong lungkot at kagustuhang malaman ang totoo.
"Hindi ako si Taehy—" hindi ko natapos ang sasabihin ko nang bigla niya akong yakapin ng mahigpit. "Amethyst...?"
"Just pretend you're Taehyung for now, Jin. Please."
Dahil sa sinabi niya, iniangat ko ang mukha ko para makita siya. May namumuong luha sa mga mata niya kaya naman hindi ko din mapigilan ang sarili 'kong maawa at malungkot.
"Amethyst.."
May feelings ba si Taehyung sa kanya? Ayokong paasahin si Amethyst na mayroong feelings para sakanya si Taehyung. Aasa siya, masasaktan lang siya ulit.
"I really.. don't know how he feels. But i promise you, I'll be here when you need me."
.
Taehyung's POV
It's been 3 days since Megan announced her engagement and I'm just about to enter our unit after going awol all those days. The smell of a familliar vanilla scent welcomed me as i enter our unit.
There she was, on the sofa, sleeping.
3 na pala ng umaga. Mukhang nakatulog na siya kababasa ng mga libro sa coffee table. Has she been expecting me to come home?
Inilapag ko sa isang tabi ang gamit ko tsaka ko siya dahan dahang binuhat para ilapag sa kama.
As i lay her down, I noticed her eye bags got darker than it usually was. Her lips, paler than it used to be and her weight, she seems lighter.
I didn't mean to stare at her face but i just found myself doing it.
Did she always looked like this? I mean, just by looking at it, she looks like she's stressed out.
Is it because of me?
Because of what I said that night?
"Taehyung?"
Na-realize ko nalang na gising na pala si Amethyst and i'm staring directly at her face. Umiwas ako ng tingin.
"Y-You're back." sabi niya habang inaayos yung sarili niya para maka-upo.
Iniisip ko kung ano ba ang dapat 'kong sabihin sakanya. I can't fund the words and the courage to speak to her right now.
She's stressed out because of me.
"Taehyung?"
"I'm sorry."
I didn't found those words. It just suddenly came out of my mouth. Siguro nga, i feel sorry. For her and for myself.
"For what I said that night. I... I was just shocked because of her announcement and it hu—"
"I know."
Tinignan ko siya sa mata. Hindi siya galit sa akin?
"I understand, Taehyung."
Author's POV
Pinaghalong lungkot at awa ang nararamdaman ni Amethyst kay Taehyung. Sinisisi na din ng dalaga ang sarili niya kung bakit sinampal niya pa si Taehyung.
"You.. do?"
Hindi na napigilan ni Amethyst na yakapin si Taehyung.
"I understand what you're going through perfectly and it hurts."
Hindi lang si Taehyung ang tinutukoy ni Amethyst sa sinabi niya, pati na din ang sarili niya.
Maya maya pa, Binaon na ni Taehyung and mukha niya sa leeg ni Amethyst at nakaramdam nalang si Amethyst ng patak ng mga luha dito.
"Megan... S-She's engaged."
"I know. Taehyung. I know." sabi ni Amethyst habang marahan na tinatapik ang likod niya.
--x
