Is That True?

6.ကိုကိုရှောင်ပိုင်

'စစ်သူကြီး ကျွန်မ ဟိုဟာလေ ဟဲ အိမ်သာ အိမ်သာ ရေအိမ်ကိုပြောတာ ခွင့်ပြုပါအုံး စိတ်မရှိပါနဲ့'

စစ်သူကြီးမှ
'ဖြေးဖြေးသွားပါ ကျွန်တော်ဒီမှာပဲ ရှိနေပါ့မယ်..'

'ခနအကြာ ကိုကိုရှောင်ပိုင်ဘယ်ချိန်ထိ ပုန်းနေမှာလဲ ထွတ်လာခဲ့..'

အခန်းအပြင်မှ တိတ်တခိုးနားထောင်နေသည့် ရှောင်ပိုင်အား ထွတ်လာပြီး

'ငါခနကမှရောက်တာ ပြီးတော့ ငါ့ညီမ shu liကို စိတ်မချလို့ တမင်ခိုးနားထောင်တာမဟုတ်ဘူး...'

'ကိုကို‌ ရှောင်ပိုင်တဂယ်ပဲ shu liကို စိတ်မချတာလား ကျွန်တော်ထင်တာ ကျွန်တော့ကိုလွမ်းလို့များလားလို့ ..'

ရေနွေးလေးသောက်ကာ တည်ငြိမ်စွာပြော..
ရှောင်ပိုင်မှ ကဗျာကယာနှင့်

'မင်းပေါက်ကရမပြောနဲ့ ငါကဘာလို့ မင်းကိုလွမ်းရမှာလဲ...'

'ကျွန်တော်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီ ကိုကိုသိဖို့လိုတယ် ဒီလက်ထပ်ပွဲကို ကျွန်တော့်ဆန္ဒမပါဘူးဆိုတာ ..'

'အဲ့တာမင်းကိစ္စ ငါအနှောက်ယှတ်ပေးသလိုဖြစ်သွားပြီ သွားခွင့်ပြုပါအုံး..'

ရှောင်ပိုင် လှည့်ထွတ်ဖို့လုပ်ချိန် စစ်သူကြီးမှ လျှင်မြန်စွာ ‌ချင်းကပ်၍ ခါးကို‌ဖတ်ကာ ရင်ခွင်ထဲသို့ ထွေးပွေ့လိုက်လေသည်။ ရှောင်ပိုင် မျတ်လုံးအပြူးသားဖြင့်

'မင်း မင်း ဒါဘာလုပ်တာလဲ လွှတ် shu liလာတော့မယ် ...'

'ကိုကိုကျွန်တော့်ကို ယုံမှ လွှတ်ပေးမယ်..'

'ဘာကိုယုံရမှာလဲ'

' ကျွန်တော်ပြောတယ်လေ ဒီပွဲက ကျွန်တော့ဆန္ဒမပါဘူးဆိုတာ....'

စိတ်ဆိုးစွာဖြင့်
'မင်းဘာလို့လက်ခံခဲ့သေးလဲ
လက်ခံပြီးပြီ ဆိုတော့ မင်းငါ့ကိုအခုလိုတွေမပြုမူတော့တာကောင်းမယ်.shu liအတွက်မကောင်းဘူး မင်းသူ့ကို ချစ်လာအောင်လုပ်ရမှာပေါ့ ...'

'ကျွန်တော်လက်မခံလို့မရဘူး'

မျတ်နှာညိုးငယ်စွာဖြင့် ဖတ်ထားသောလက်အစုံမှာ ဖြေလျော့သွားပြီး ထိုင်ခုံပေါ်သို့ အားလျော့စွာထိုင်ချလိုက်ကာ