Is That True?

52.မြူခိုး

'ရှန့်ဟွား နင်ဘာလို့ မလာရတာလဲ, ညီမလေးQian niရဲ့ လက်ထပ်ပွဲလဲဖြစ်တယ်လေ'

'တောင်းပန်ပါတယ်,အလုပ်ရှုပ်နေတာနဲ့ပဲ'

'ဟင်း,ညီမလေးကိုသွားချော့လိုက် သူစိတ်ကောက်နေမယ်'

'‌အင်းပါ,မိဖုရား ကျွန်တော်အရင်လို ခင်ခင်မင်မင်နေလို့ရပါအုံးမလား မိဖုရားခေါင်ဖြစ်သွားတော့ အနေထိုင်ဆင်ခြင်ရမယ်ထင်ပါတယ်'

'ရှန့်ဟွား အဲ့တာတွေတွေးမနေနဲ့ '

Tĩanလေး ပြေးလာပြီး

'Tĩan ဘယ်တွေသွားနေတာလဲ, မမလွမ်းနေတာ'

Tĩan‌လေးကို ဖတ်လိုက်ပြီး သူမအိမ်မှ Xueလေးကိုသတိရမိကာ ရင်ဘက်မှ စို့နင်ကာ အောင့်လာပြီး
Shu liသူမရင်ဘက်ကိုလက်နှင့်ဖိလိုက်ပြိး
'အာ့'

'မိဖုရား ဘာဖြစ်လို့လဲ'

Tĩanလေး ‌ပြန်ပြေးထွတ်သွားသည်။

' ငါ့ရင်ဘက်က ရုတ်တရက် အောင့်သွားလို့ပါ'

'ခနနားလိုက်ပါလား'

ရှန့်ဟွားအဆောင်၌ ခနနားနေကာ

'ရှန့်ဟွား ငါဒီမှာနေရတာ တဂယ်ပျော်ပါတယ် ဒါပေမယ့်လည်း ငါ့အိမ်ကိုလွမ်းနေမိတယ်'

'အိမ်ကိုလွမ်းတာ ဖြစ်သင့်ပါတယ်'

'ငါမပြန်နိုင်တော့မှာစိုးတယ် ပြန်သွားရမှာလဲစိုးတယ် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ငါ့ကိုရူးနေပြီလို့ထင်မှာပဲ'

'မထင်ပါဘူး,မိဖုရား ဘာပဲရွေးချယ်ပါစေ အဲ့အရာကအမှန်ဖြစ်မှာပါ'

'ရှန့်ဟွား ကျေးဇူးပါ,ငါ့ကိုမိဖုရားလို့မခေါ်ပါနဲ့လား မရင်းနှီးသလိုကြိး'

'သူများကြားရင်လဲမကောင်းဘူးလေ'

'ငါ့ကိုမခင်ရင် မိဖုရားလို့ဆတ်ခေါ်ပေါ့'

'ဟင်း, Shu liဟုတ်ပြီလား'

'ဒီလိုမှပေါ့,ငါ့ခွေးလေးကိုလွမ်းတယ် ငါ့အမေ ငါ့ညီမ'

'အဖေကရော'

'မလွမ်းချင်ဘူး မစ‌ဉ်းစားချင်ဘူး'

'ငါကြားရသလောက်ကတော့ မင်းအဖေကိုအရမ်းချစ်တာဆို ပြိးတော့အမေကိုမမြင်လိုက်ရဘူးမလား,ညီမလဲမရှိပါဘူး'