Is That True?

74.ကတိချိုး‌ဖေါက် 🔞

'မိဖုရားshu ကျွန်တော့်ကို စောင့်ရှောက်ပေးလို့ကျေးဇူးပါနော်'

'မလိုပါဘူး,နင်နေပြန်ကောင်းတာပဲ ရပါပြီ'

Shu li၏ မျတ်နှာမှာ အနဲငယ် စိတ်ညစ်နေပုံပေါက်၍
ရှန့်ဟွားလည်းရိပ်မိပြီး

'Shu တစ်ခုခုပြောစရာရှိလား'

'ဟင် ဘာကိုလဲ'

'ကျွန်တော်ဘယ်သိမလဲ shu liစိတ်ထဲ ဘာရှိနေမလဲ'

'တကယ်တော့ ငါအိမ်ပြန်ချင်တယ်,
ထုတ်မပြောဖြစ်ခဲ့တာကြာပြီ, ငါ့အမေကိုလွမ်းတယ် ပြီးတော့ ငါ့ခွေးလေး '

ပြောရင်း အသံတိုးလာကာ မျတ်ရည်စများဖြင့်
ရှန့်ဟွားမှာ shuli၏ ပခုံးကို ပုတ်ပေး၍ စိတ်လျော့စေကာ
Shuliမှဆတ်၍
'ငါအိမ်ပြန်ချင်တယ်,ဘယ်လိုပြန်လို့ရမလဲ အရှင်မင်းကြီးနဲ့ခင်ရတဲ့သူတွေကို နှုတ်ဆတ်ရမှာသိပေမယ့်,ငါ့အမေ လည်းဆေးရုံကဆင်းလောက်ပြီ,xueလေးလည်း အခုချိန်ဆို လွမ်းနေရောပေါ့,ရှန့်ဟွား ငါမရှိတော့ရင် ဒီနေရာက အရင်လိုပဲ အဆင်ပြေနေမှာပဲ မလား'

'Shu li အရမ်းအများကြီးမတွေးပါနဲ့, ဖြစ်ဖို့အကြောင်းဖန်လာတဲ့ကိစ္စတွေက ဖြစ်လာမှာပါပဲ,တစ်ခုပြောနိုင်တာက ငါမင်းဘယ်နေရာရောက်ရောက် အတူရှိပေးမယ်'

'အင်း,ငါခန အတွေးများသွားလို့ပါ စိတ်ထဲမထားနဲ့နော်'

'လာ, လမ်းလျှောက်ထွတ်ရအောင်'
ရှန့်ဟွားမှ လက်ပေးလိုက်ကာ

Shu liလည်း ရှန့်ဟွားလက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ရှန့်ဟွားနောက်သို့ လိုက်သွားလေသည်။
🌿🍃🍃🍃🍃🍃🍃🌿
Mingမှ ဟင်းများယူလာကာ

'အင်း မွှေးနေတာပဲ,ဗိုက်ဆာလာပြီ, မြန်မြန်လာထိုင်တော့'

'Qian ဗိုက်ဆာပြီပေါ့,ကိုထမင်း ထည့်ပေးမယ်နော်'

'ဒါmingကိုယ်တိုင် စီစဉ်ထားတာပါနော်'

'ဟုတ်ပါတယ်ဗျာ,မယုံဘူးလား'

'ဟဲဟဲ ယုံပါတယ်,စားကြရအောင်'
🍛🍲🍜🍱🍣🦞🦪🥡

'အရှင်မင်းကြီး ရေနွေးကြမ်းဆက်သပါတယ်'

'အင်းထားခဲ့လိုက်'

အရှင်မင်းကြီးမှာ Shu liစိတ်ကောက် နေသဖြင့် နေမထိထိုင်မသာဖြစ်နေလေကာ သက်ပြင်းချလျတ် ရေနွေးကြမ်းကိုငှဲ့လိုက်ကာ
'ငါဒီည Shu liကို ရအောင်ပြန်ချော့မှဖြစ်မယ်'
ငှဲ့ထားသော ရေနွေးအား တစ်ကျိုက်ထည်းမော့ချလိုက်သည်။
🍵