Is That True?

42.အချစ်ဦး

Qian ni မင်းသား ဆေးကုဆောင်သို့လာကြည့်ရာ

'Mìng ရှင်သက်သာရဲ့လား'

'ကိုအခုအရမ်းကိုသက်သာပြိ,
ပျော်စရာလည်းရှိတယ်'

'ဘာလို့ပျော်ရတာလဲ'

'ခန့်မှန်းကြည့်'

'အဲ ဟိုဟာ...မသိတော့ဘူး'

'ကိုပြောပြမယ် ကို မင်းနဲ့ လက်ထပ်ခွင့်ကို မင်းကြိးမှာခွင့်တောင်းလိုက်ပြီ'

'ရှင် တဂယ်ကြိးလား'

'ပြိးတော့ အရှင်မင်းကြိးက သဘောတူရုံမကဘူး လက်ထပ်ပွဲကို မိဖုရားခေါင်တင်မြှောက်ပွဲနဲ့အတူ ကျင်းပမှာတဲ့'

'Mìng အခုလို ခွင့်တောင်းတာကျေးဇူးတင်ပါတယ်နော်...Qian niဆိုးသမျှခံဖို့ အဆင့်သင့်ပဲလား'

'ကျွန်တော်မင်းသမီး အလိုကျပဲနေပေးမှာ သေဆိုရင်တောင်သေပေးမှာပါဗျာ...'

'ဟွန့် အပြောကြိးတာ'

'မယုံဘူးလား...မင်းသမိးကကျွန်တော့ရဲ့အချစ်ဦးဖြစ်သလို နောက်ဆုံးအချစ်လဲဖြစ်တယ်'

'ကျွန်မကတော့ ပထမဆုံးမဟုတ်ဘူး ဟိဟိ'

'အယ် မင်းသမိး ကျွန်တော့ရှေ့မှာဘယ်‌နစ်ယောက်တောင်လဲ'

'မပြောပါဘူး'

Mìngကလိ‌ထိုးလိုက်ပြိး
'ဟဟ ယားတယ်လို့ ...တော်ပြိ ပြောပြမယ်'

'အင်း မြန်မြန်'

'အဲ ဘယ်နစ်ယောက်လဲဆိုတော့.....မှတ်တောင်မမှတ်မိချင်ဘူးရယ်'

'ဟင်း မပြောနဲ့တော့'
စိတ်ကောက်ပြိး Qian ni၏ ဆန့်ကျင်ဘက်နေရာသို့လှည့်ကာ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သည်။

'ဟဟ တဂယ်ယုံနေတာလား ..mìngဒီကိုကြည့် ဒီဘက်ကိုလှည့်လို့'
Mìng၏ပခုံးကို ကိုင်၍ သူမဘက်သို့ဆွဲထူကာ ခြေထောက်ချော်၍ Mìngပေါ်သို့ကျကာ
'အားယား နာလိုက်တာ'

'ကိုပြောရမှာထင်တယ်နော်'

'အယ် Mìng တောင်းပန်ပါတယ်နော် ငါထလိုက်မယ်'

Mìngမှာ ထဟန်ပြင်နေသော Qian niကို ပြန်ဆွဲခေါ်၍
'ဒီအတိုင်းလေး ခနလောက်နေပါအုံး'