Your Kiss (COMPLETED)

kiss 2

“Sometimes uncertain things do happen wherein you may feel the most unlucky person in the world but always remember that behind those uncertainties, there might be love involved.”

***

Anya’s POV

                Umuulan.

                Wala namang bagyo pero napakalakas ng ulan! Badtrip! Basang-basa na ako. Kawawa naman ang kulot kong hair na hanggang bewang. Lalo pa tuloy humaba ng mabasa ng ulan. Ahuhuhu. Ang advantage lang yata ng ulan na ito ay yung iiwas ang hair ko sa salitang ‘frizzy’.

                Potek! Naputikan yung shoes ko! Sayang yung white socks ko. Buti na lang nagbe-blend yung putik sa kulay ng balat ko. Naks! lakas makapanglait ng sarili.

 Wah! Tama nga si Paul na uulan ngayong araw! Dapat talaga pinaniniwalaan ko ‘yon eh! At dapat talaga nagdadala ka ng payong ANYA!

Sisihin ba naman ang sarili?

                BEEP!

                Shocks! Muntik na ako dun ah! Lintik na jeepney driver yun. Feeling may ari ng kalsada! Nakita nang nasa pedestrian lane ako, makapagpatakbo ng sasakyan akala mo mauubusan ng panahon! Nakikipag-unahan siya sa pasahero. Hindi niya alam, nakikipag-unahan din siya kay kamatayan! Badtrip naman talaga oh oh! Ngayon ko lang naisip, may tamang tawirang nakakamatay din!

                Nagmadali akong sumilong sa may waiting shed. Maige naman at nasa kanto na ako. Mai-text na lang si Kuya Kier para masundo ako.

To: Kuya 70

                Kuya, pasundo. Dito ako sa kanto. Textback.

                Kailangan buo talaga magtext noh? Hay… Ang dami na ng tao dito sa kanto ng Margarita Village. Halatang stranded din sila. Naghihintay rin siguro ang iba ng mga sundo nila. Maige na lang at medyo may kalakihan ang waiting shed dito kaya hindi kami masyadong nagsisiksikan. Hindi lang pala ako ang hindi mahilig magdala ng payong dito sa lupa.

                Tut! You have one message received.

From: Kuya 70

Sis! Sorry! I’m still here at work. Sumakay ka na ng trike dian.

                Aw… Ba’t ba ang malas ko yata today? Bakit ba naman kasi dumaan pa ako sa mall! Si Lola kasi eh! Adik lang? Ang hilig ko talagang manisi ng patay! Sorry po Lola! Nag- sign of the cross pa ako. Mahirap na at baka multuhin pa ako ni Lola. Wah!!!

                *click*

                Napatingin ako sa paligid. Alam mo ‘yung feeling na may sumusunod sa ‘yo?! Ay potek! Lagi na po talaga kitang ipagdadasal Lola! Nagmadali akong pumuwesto sa sakayan.

                No choice kundi sumakay ng tricycle. Sumakay na kaagad ako sa nakapilang trike. Naman! Bakit walang pang-cover ‘tong tricycle na ‘to! Wala din. Mas lalo pa akong nabasa. Hay si Manong driver, hindi man lang iniisip ang mga pasahero niya! Ang iniisip lang ay kumita ng kumita. Kawawa naman ang mga magiging pasahero niya sa araw-araw. Ahuhuhu.

RAVEN’s POV

                “Raven, it’s that you Hijo? You look great just like my son Kregg. Yun nga lang wala siyang mga muscles ngayon. Ikaw, very masculine ang dating.”

                “Thanks for the compliment Tita. I just spend my free time at the gym and I found it so much good than having let myself fond from things which only, I know, threatens anyone’s health.”