I'm your slave. H.S

Home.

To już dziś.

Powrót do domu i egzamin z muzyki.

Siedzę w samolocie i trzymam rękę Harrego tak mocno jak tylko się da.

- Kochanie, wszystko będzie dobrze. Próbuje mnie uspokajać ale na nic.

Przeżyłam start, ale lądowanie to był koszmar.

Byłam blada, przestraszona i prawie puściłam pawia.

Znowu ten cały cyrk.

Czapka, okulary i Bóg wie co jeszcze.

- chyba nikogo nie ma.

Dziwi się Harry.

- Patrzcie! Harry Styles! Ktoś krzyknął.

Próbujemy udawać, że wszystko jest okej i wcale nie gonią nas te szalone fanki, ale są coraz bliżej.

Wybieramy pierwszą lepszą taksówkę i jedziemy do mnie.

Odetchnelismy z ulgą.

Jest to męczące. Bardzo.

Moje mieszkanie jest w takim stanie jakie je zostawiłam.

Robię dwie kawy, Wyciągam zeszyty i powtarzam sobie na egzamin.

Oczywiście Harry i jego pocałunki próbują mnie od tego oderwać, ale nie.

Odpycham go i wracam do nauki.

- Skarbie, pozwól mi Cię troszkę rozluźnić.

Mruczy mi do ucha a ja już zaczynam mu ulegać.

- dobra dziewczynka. Szepnął kiedy pozwoliłam mu zdjąć moją sukienkę.

Nie umiem z nim walczyć.

Ma pełną kontrolę nad moim ciałem, umysłem i sercem.

Wpada w szał kiedy ktoś puka do moich drzwi.

- Kurwa, znowu? Krzyczy a ja szybko wkładam na siebie swoją sukienkę.

Otwieram i do mieszkania wchodzi moja siostra.

- Cześć, wytłumacz mi o co chodzi z tymi zdjęciami?

- jakimi zdjęciami? Pytam, ale domyślam się o co chodzi.

- Davina, w internecie az roi się od Twoich zdjęć z tymi chłopakami z tego boysbandu.

Przełykam głośno ślinę i zaczynam sie tłumaczyć.

- a więc zapomniałam Ci powiedzieć o pewnej ważnego sprawie. Spotykam się z jednym z nich.

Na jej pytanie :" z którym? " wyłania się z mojej sypialni Harry.

Nic nie mówi tylko się w niego wpatruje.

- Mona, to jest Harry. Harry to jest moja siostra Mona.

Podają sobie ręce, ale widzę w jej oczach niepokój.

-bardzo mi miło. Uśmiecha się do niej Harry.

- mi tez, ale Davina zbieraj sie. Masz za godzinę egzamin.

- Dobrze, Mamo.

Przewracam oczami i idę się przebrać.

Wkładam wczoraj zakupioną spódniczkę i bluzkę, spinam włosy w wysoki kok i jestem gotowa.

Mona rozmawia z Harrym, ale nie mogę usłyszeć o czym.

Znam ten poważny ton mojej siostry i az strach pomyśleć co mu nagadała.

Mona jedzie z nami, bo uważa się za mojego menadżera.

W samochodzie panuje niezręczna cisza, ale przynajmniej mogę skupić się na jeździe.

Dojeżdżamy do szkoły 10 minut przed czasem, ale to lepiej.

Trzęsą mi się ręce kiedy wyciągam z pokrowca gitarę.

- Spokojnie, jestem przy Tobie.

- wiem Harry, i to sprawia, że denerwuje sie jeszcze bardziej.

- mogę wyjść.

- nie, chce żebyś był ze mną.

Przytulam się do niego i trochę się uspokajam.

Nagle słyszę moje imię i znowu to samo.

- Dzień dobry, Davino. Co nam dzisiaj zaprezentujesz?

Pyta profesor Hale i puszcza mi oczko.

- będzie to moja piosenka. Mam nadzieje, że się spodoba.

Siadam na krześle, biorę głeboki wdech i widzę moją siostrę i Harrego przy wejściu. Uśmiechają się do mnie co dodaje mi otuchy.

Zaczynam grać i cały stres znika.

Nie patrzę już na moich towarzyszy, bo boję się ich reakcji.

Daję z siebie wszystko.

Harry i Mona zaczynają klaskać, a komisja się do mnie uśmiecha.

- musze powiedzieć, że jestem pod wrażeniem. Gratulacje.

Profesor Hale jak zawsze jest zadowolony, ale Pani Steward mu przerywa.

- Davino, piosenka przyzwoita, ale musisz jeszcze popracować nad łączeniem gry ze śpiewem. Gubisz się.

- rozumiem, ale zdałam?

- oczywiście. Zasługujesz na piątkę.

- Dziękuje bardzo.

Cieszę się jak dziecko i od razu biegnę do Harrego i Mony.

- słyszeliście? Dostałam piątkę!

- tak, było bardzo dobrze, ale muszę już jechać do pracy.

Przytulam siostrę i dziękuję jej za to, że byla tu ze mną.

- a Tobie się podobało? Pytam niepewnie Harrego.

- czy mi się podobało? Davina, jesteś niesamowita! Masz cudowny głos. Miałem ciary na całym ciele.

Jego opinia jest dla mnie bardzo ważna, przecież to Harry Styles.

- zabieram Cię na obiad, a potem do sypialni dokończyć coś co przerwała nam Twoja siostra.