CHAPTER TWENTY - "Why, Kylie?" to "Wow, Kylie."

124 6 2
                                    

~Ruru

Nilalaro ko ung susi at iniikot sa aking kamay habang pagewang gewang na nag sasayaw papunta sa aming quarters. Dahan dahan kong binuksan ang pinto dahil ayokong magising sila Rocco.

Pumasok ako sa loob at nag tiptoe papuntang kwarto, ingat na ingat na wala akong tamaan, dahil kung ako naman ay yung tulog, ayaw ko din makatabig ng tao, bawat kama ay hinawakan ko sa dulo, pag dating ko sa kama ko ay agad akong humiga, laking gulat ko ng may tao.

Tama naman ang bilang ko, pangatlong kama mula sa unahan. Kaya, bakit may tao dito? Tinignan kong maiigi kung sino ung tao dito, ngunit nang gumalaw ito ng bahagya, alam ko na kung sino to base sa haba ng buhok.

"Gabbi?" Bulong ko saka umurong ng kaunti, pilit kong kinapit ung katawan ko kahit pang solo lang talaga tong kama. Nagising naman ata sya sa ganon kahinang boses at nilingon ako. Naaninag ko gamit sa ilaw sa labas na si Gabbi nga ang nasa aking kama.

Sa gulat ko, napabalikwas ung parte ng katawan kong pilit kinakapit sa kama.

"Aray." Mahina kong sabi saka kinapa ung balikat ko na tumama sa side table, at likod kong sumalo ng impact mula sa pag kakalaglag ko. Tinignan ko ang paligid, mukha namang hindi naalerto ung mga natutulog.

"Omg, Ru, okay ka lang ba?" Tanong ni Gabbi na nakasilip saakin sa ibabaw ng kama.

"Anong ginagawa mo jan?" Sabi ko, pilit na hinihinaan ung boses ko.

"I just wanted to see you, nung nakita kong wala ka, edi pumunta ako dito. Kakaantay ko, nakatulog na ko." Sabi nito, nangangawit ako sa position nya kaya ako na tumayo at hindi na nya ako dinungaw.

"Gabbi," Marahan kong sabi at sinandal ang likod ko sa side table. "Alam natin parehong hindi pwede diba?" Hindi ko sya makita, pero base sa galaw ng buhok nya, alam ko na gumalaw sya.

"Gusto lang kitang makausap, nakatulog lang ako, babalik na ulit kami sa states tomorrow eh, bumalik lang ako from HK, kasi nga sa shoot." Sabi nito saka tuluyan nang umupo.

Bago ko naman naging kasintahan si Gabbi, Naging kaibigan ko muna sya, kaya imbis na itulak ko sya palayo, baka pwede ko naman kausapin.

"Anong gusto mong sabihin, Makikinig ako." Sabi ko dito at dineretso ang aking paang tumatama sa paa ng kama.

"Ayaw mo na ba talaga?" Tanong nito sakin. Alam ko naman na wala na talaga akong pag mamahal bilang kasintahan sakanya. Kaibigan meron. Pero kailangan ko pa din naman syang respetuhin, ayaw kong sabihing, Oo ayaw ko na.

"Gabbi..." I can only call her name quietly, it's like i've been stuck into a time machine and went back to where I broke Gabbi's heart, but it is now playin in loop.

I reached her hand. "Hindi ko ayaw sayo, hindi ko nalang kaya manatili sating dalawa. Alam kong masasaktan kita." I brush off the back of his hand.

"Hindi na kita aawayin, swear." Gabbi says, reaches for my hand and held it in both if her hands.

"Gabbi, You don't have to lower yourself to be with me. Please don't." I say, breaking off her grip on me. She lie down.

"Okay, but let me stay here for a night." Tinignan ko ang paligid. Seryoso ba si Gabbi? Ang daming lalaki na andidito?

"Gabbi..." Tawag kong muli at hinarap ang mukha nya sakin.

"What? I swear, after nito, wala ka nang maririnig pa sa akin." She says, doon ko lamang napansin na amoy alak sya.

---

The next morning, nagising ako na wala na si Gabbi sa kama ko. Pagkatapos nyang sabihin iyon ay kumuha nalang ako ng extrang unan at sa sahig natulog, at oo, napakasakit ng likod ko. Wala pa akong kumot na nadampot kaya sa malamig ako na simento nakatulog, pero ano nga naman yon kumpara sa ginawa ko kay Gabbi.

Through YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon