🌸 Baş Belası 🌸

🌸 22. Bölüm 🌸

Küçük Bir Not : Arkadaşlar şimdiden özür dilerim bayadır bölüm yazıp paylaşamıyorum işlerim yoğun çünkü vakit ayıramıyorum pek bunun için anlayışınıza sığınıyorum. 🙏🏻 Bu arada bölüm şarkısıyla beraber okumanızı ve bölümdeki olayları daha iyi hissetmenizi istiyorum. 😅 Sizin için bugün sadece bir bölüm yazıp paylaşabildim umarım biraz telafi etmişimdir sizleri çok seviyorum. ♥️ Keyifli okumalar. 😍

"Gitti Marcus" dediğinde Loren, başımı sadece ağır ağır salladım ve ayaklarımı masaya uzatıp gözlerimi kapattım, onunla yaptığımız ufak bir tartışmayı düşündüm ve dişlerimi sıktım o içine sıçtığımın piçi kızı fena zedelemişti ve şimdi İncir başkasını istemiyordu sevsin yada sevmesin...gözlerimi tekrar açıp oflayarak viskimi elime aldım Alex bana bakıp kollarını göğsüne kavuşturdu.

"Marcus kız gitti diyorum, İstanbul'a? Senin için bir şey ifade ediyor mu bu? Hani sen ona sırılsıklam aşıktın?"

"Hala aşığım" dedim içim sızlayarak, viskimi tek seferde içip dişlerimi sıktım Alex sinirle gülümseyip iç çekti.

"O zaman gitsene peşinden? Benimsin desene!"

"Denedim!" diye sesimi yükselttim, ikisi de sakince bekleyip bana öylece bakınca derin bir nefes aldım. "Denedim...ama Yavuz piçi yüzünden ne unutmasına fırsat kaldı nede beni sevmeyi düşünecek kadar kalbi ve güveni? Yavuz o kızın kalbini aldı parçaladı ve benim elimden gelen tek şey onu sevgimle sarmaktı ama istemedi? Bende biliyorum peşinden gitmeyi, bırakmak hoşuma mı gitti sandınız?" dedim ve kollarımı havaya kaldırıp bıraktım sinirle.

Burnumdan derince soluyup hırsla ağzımdan verdim. "O piçi unutması için ona zaman vermek istiyorum, o haklı...her şey üst üste geldi ve ben onun üzerine gittim? Bırakalım biraz kafasını toplasın, gitmek istediği yerdi zaten...bu onu mutlu eder ve düşünmesine biraz zaman verir" dediğimde Loren derin bir nefes alıp verdi.

"Peki onu orada tek bırakmak sence güvenli mi? Biliyorlar senin kız arkadaşın olduğunu ayrıca Yavuz'da İstanbul'da"

"Tek kalacağını kim söyledi? Onun uçağı kalkarken adamlarımdan birini o fark etmeden yolladım peşinden Yavuz konusuna gelecek olursak...öyle bir şey olmayacak? İncir onun ağzına sıçar eminim, ama kötü bir şey olacağını sezersem mahvederim zaten adamım da orada olacak bir şey olmaz"

"Peki ya sen? Adamının durum raporu vermesi için burada bekleyecek değilsin?"

"Tabi ki beklemeyeceğim...bende İstanbul'a gideceğim ve onu tekrar ülkeme getireceğim...benim yanıma alacağım" dediğimde ikisi de memnun olmuş bir şekilde gülümsedi, sonra Loren kaşlarını çattı.

"Peki bunu nasıl yapacaksın? Onu tekrar buraya getirmek zor olacaktır zaten burayı ve bizi sevmiyor"

"Sevdireceğiz...burayı ve kendimi ne olursa olsun sevdireceğim. Sizde elinizden geleni yapacaksınız hepimizi sevdireceğiz ona kendimizi" dedim kararlı bir şekilde.

İncir Tuçin.

İnsan unutmak istedikten sonra her şeyi yapabilirdi başka ülkeye gitmek sırf düşünmemek için yapmak istemediğin şeyleri yapmak işe yarayabilirdi, ama bu bende pek etkili olmamıştı çünkü Yavuz ve ben İstanbul'daydık ve o benim burada olduğumu öğrenirse eminim peşimden ayrılmazdı düşünebiliyor muydunuz?

Marcus'un beni zorla öpmesi üzerine suçlu ben oldum aldatan ben oldum, kendimi ona ifade etmek için girdiğim onca çabaya rağmen meğer aptal gibi esas beni aldatan kişiye derdimi anlatmış oldum ve bunun verdiği acı o kadar büyük ve çıkılamaz bir başlangıçtı ki nasıl baş edeceğimi düşünemedim, adaletsizliğin içinde adalet aramak ne kadar da çaresiz bir konumdu!