THE MAN WHO CAN'T SPEAK (COMPLETED ☑)

TWENTY-NINE

Hindi ko parin magawang burahin sa isip ko ang mga sinabi sa akin ni Flor. Ilang gabi rin akong hindi pinatulog ng mga salitang iyon. Para iyong isang sumpa na binitawan niya sa akin.

Palapit na ng palapit ang The College Night ng CCC kaya mas lalo pang bu-mysy ang mga estudyante, including Ulysses. Sa sobrang hectic ng schedule niya ay nag-uusap nalang kami ni Ulysses through text.

And Flor... Hindi naman nabago ang pakikitungo niya kay Ulysses, pero sa akin, halos hangin nalang ako sa kaniya, sa tuwing nakakasalubong kaming dalawa ay hindi siya namamansin, it's okay though, mas okay na rin iyon, and I respect that.

"Bulaga!"

"Putangina!" halos lumipad na ang dala dala kong papers dahil sa gulat. Katatapos ko pa namang ifinalize ito dahil ipapasa ko na bukas sa deadline. Tinapunan ko ng masamang tingin kung sino man ang hinayupak na iyon.

Oh! Guess what?

"Musta na? Miss mo ba ako?" kinindatan niya ako, katulad ng palagi niyang ginagawa sa akin. Medyo namiss ko ang kagaguhan ng lokong ito kaya imbes na batukan ko sana siya pero naisip kong huwag nalang matagal tagal rin kasi itong hindi nagpakita sa akin eh.

"Wow, you're still alive? Saan ka ba galing at ngayon mo lang naisipang magparamdam?"

Nagkamot ng batok si Cormac saka mas lalong lumawak ang ngisi nito. "Sabi ko na nga ba eh, namiss mo ako, wala bang hug at kiss diyan?"

Natawa nalang ako sa kaniya saka inirapan, pinagpatuloy ko ang paglalakad naramdaman ko namang sumunod siya sa akin.

"Pupunta ako ng canteen ngayon, libre mo ako." sabi ko habang ngumingisi narin. Akalain mo iyon, namiss ko ang gago.

"Dang! No'ng last ko dito nilibre kita sa birthday mo, ikaw naman ang manlibre ngayon." sabi niya.

Pumasok kami sa loob ng canteen, as usual ang mga tingin ay napunta nanaman sa aming dalawa, hindi ko na iyon pinapansin, nasanay narin kasi ako.

"Wala akong pera ngayon." tumigil ako sa isang stall ng chocolate milk shake na palagi kong binibilhan. "Libre mo ako nito." I said in a commanding voice.

Wala na siyang magawa ng inabutan na ako ng tindira na choco milk shake, he chuckled a bit before getting some money from his oh so thick wallet.

"Keep the change." one thousand ang ibinigay nito sa tindira, sobra sobra ang sukli non para sa one hundred fifty na choco milk shake.

"Anak ng congressman pero walang pera psh!" sinundan niya parin ako habang naglalakad ako sa paborito kong pwesto. Inilapag ko ang papers at bag ko sa lamesa.

Umupo ako saka siya rin sa may gilid ko. "Naghihirap ka na ba ngayon?"

"Anong meron? Tila yata nagsisilitawan nanaman kayong mga Silvestre ah." this past few days ay madalas ko ng nakikita ang magpipinsang Silvestre. No'ng isang araw lang ay nagpakita sa akin si Celeste at ang mag kambal na sina Anders at Ambrose. Kahapon naman ay ang mga babaeng Silvestre na sina Zianna, Vienna, Shirley at Abigail, at ngayon siya.

"Where's Callan and the others?" I asked him.

"Russia." tipid siyang sumagot, prente itong sumandal sa sandalan ng kaniyang silya.

"Bakit nga pala kayo nawala? Umalis kayo ng Castilleja?"

Nagkibit balikat ito. "Yep, pinatawag nanaman kami ng matanda." tumawa siya. "Nag shift ka ba ng course habang wala ako, from tourism to mass com? Pala tanong ka na ah."

"Psh." hindi na ako nagsalita.

"Sya nga pala, next week na ang TCN ah, may partner ka na ba? Kung wala ako nalang ka date mo." he offered me.