🔞
"Από 'δω και πέρα, θα είσαι η y/n μου."
•~•~•~•
.
•
°
Η y/n είναι ένα 17χρονο κορίτσι, που τα βρισκει σκούρα με τα μαθήματα. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Χημικός πατέρας της, απαιτεί απ' αυτή να αριστεύσει...
Χτυπάω την πόρτα και μου ανοίγει αμέσως ο πατέρας μου. "Y/n μου!" Αναφωνεί και με σφίγκει την αγκαλιά του. Δεν ξέρω πότε ήταν η τελευταία φορά που με αγκάλιασε.
"Με ξάφνιασες.. μην ξαναφύγεις χωρίς να μου το πεις." Με απομακρύνει και ξεροβήχει. "Τέλος πάντων.. έλα μέσα. Το μεσημεριανό είναι έτοιμο."
Τον ακολουθώ στην κουζίνα και αντικρίζω την κυρία Γιούντζαινα να ξεκοκαλίζει ένα κοτόπουλο.
"Νόμιζα ότι το έσκασες απ' το σπίτι και χάρηκα." λέει αυτή και ο πατέρας μου απαντά με δυνατή φωνή. "Σε παρακαλώ, Γιουντζούκα! Μην αντιμετωπίζεις έτσι την κόρη μου.. μπορεί να προκαλεί προβλήματα, αλλά δεν παύει να 'ναι το παιδί μου.
Η κυρία σταματάει να μιλάει και καταβροχθίζει το κοτόπουλο.
Είμαστε όλοι πλέον στο τραπέζι και ξεκινάμε να τρώμε. Ο πατέρας μου, μου πιάνει συζήτηση.
К сожалению, это изображение не соответствует нашим правилам. Чтобы продолжить публикацию, пожалуйста, удалите изображение или загрузите другое.
-Πως βλέπεις το νέο σου σχολείο;
-Πολύ ωραίο είναι, πατέρα! Ετοιμαζόμαστε για την Χριστουγεννιάτικη παρασταση και θα τραγουδήσω σόλο!"
-Αυτά είναι φανταστικά νέα! Απ' την πρώτη μέρα προσαρμόζεσαι.. βέβαια, αυτό δεν σημαίνει πως θα ασχολήσαι μόνο με τις γιορτές και το τραγούδι..
-Ναι πατέρα, το ξέρω.. το 'χω πάρει απόφαση, να γίνω καλύτερη μαθήτρια.
-Πολύ χαίρομαι.. γιατί έχω κάτι σημαντικό σου πω-
Δεν καταφέρνει να μου πει, γιατι η κυρία Γιούντζαινα τον διακόπτει. "Θα πεις στην y/n ότι θα κάνουμε παιδί;"
Πέφτει το πιρούνι απ' το χέρι μου και κοιτάω σαστισμένα τον πατέρα μου.
"Γιουντζούκα!!" Φωνάζει εκείνος. "Δεν είχαμε πει να μην το μάθει η y/n ακόμα; Ήδη έχει πολλές αλλαγές στην ζωή της!"
Δεν λέω τίποτα. Απλά παίζω στο μυαλό μου ξανά και ξανά, τα λόγια της κυρίας Γιούντζαινας. Μάλλον όχι.. μόνο κυρία δεν είναι. "Γιούντζαινα" σκέτο.
Ξέρω πως αυτό, το 'κανε επίτηδες. Θέλει να με κάνει να πιστέψω, πως ο πατέρας μου προτιμάει εκείνη από 'μένα.
Μετά από προσπάθεια, ξεστομώ. "Δεν νιώθω καλά. Παω στο δωμάτιό μου."
"Y/n περίενε!" λεει ο πατέρας μου και γυρνάω αργά να τον κοιτάξω. "Το σημαντικό που ήθελα να σου πω, ήταν πως σταμάτησα να κάνω ιδιαίτερα μαθήματα, για να έχω χρόνο να σε κάνω άριστη στην Χημεία! Χαίρεσαι;"
Σχεδόν μηχανικά απαντάω "Ναι μπαμπά.. θαυμάσια νέα.". Κλείνω την πόρτα του δωματίου μου και μπαίνω κάτω απ' τα παπλώματά μου.
