🔞
"Από 'δω και πέρα, θα είσαι η y/n μου."
•~•~•~•
.
•
°
Η y/n είναι ένα 17χρονο κορίτσι, που τα βρισκει σκούρα με τα μαθήματα. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Χημικός πατέρας της, απαιτεί απ' αυτή να αριστεύσει...
Είναι απόγευμα και βρίσκομαι στο ίδιο καφέ με τη προηγούμενη φορά. Μόνο που τώρα, έχω έρθει μόνη μου. Εχω δώσει ραντεβού με τον κύριο Ζουμκούκ εδω.
Ίσως να 'ρθα νωρίς.
Τον βλέπω στο βαθος! Τον ξεχωρίζω απ' το μαύρο παλτό του. Ωραίο παλτό... Μακρύ.
Με εντοπίζει και έρχεται δίπλα μου.
Φιλάει το χέρι μου και λέει "Μου έλειψες, y/n μου."
Δεν ξέρω πότε πρόλαβα να του λείψω. Το πρωί είχαμε μάθημα μαζί.
Αφού με έχει χαζέψει για λίγη ώρα, θυμάται τι έχει φέρει να μου δώσει. Βγάζει απ' τη τσάντα του κάποια χαρτιά. Είναι οι λύσεις του διαγωνίσματος.
"Σας ευχαριστώ πολώ.. θα τις μάθω απ' έξω". Πριν τελειώσω τη πρότασή μου, βάζει τα δάχτυλά του πάνω στα χείλη μου, για να με σταματήσει και λέει "Δεν θέλω να κουραστείς καθόλου. Το διαγώνισμα είναι κάτι εντελώς τυπικό, που όμως πρέπει να υπάρχει. Εσύ θα αντιγράψεις τις λύσεις σ' αυτή τη κόλλα αναφοράς."
Μαζί με τη κόλλα μου 'δωσε και ένα χαρτί.
Κάνει γράμματα σαν ορνιθοσκαλίσματα και δεν καταλαβαίνω σχεδόν τίποτα απ' όσα έχει γράψει... Συνεπώς, πρέπει να τον ρωτάω διαρκώς "Ε... Κύριε... Εδώ τι γράφει;" εκείνος βάζει το χέρι του πάνω απ' το δικό μου και λέει "Ας το γράψουμε μαζί."
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Πράγματι, γράψαμε ολόκληρο το τεστ μαζί.
Το τεστ τελείωσε. Βγάζει ένα κόκκινο στυλό και τικάρει τα πάντα. Έπειτα, βάζει πάνω δεξιά ένα μεγάλο 20 με τόνο.
Χαμογελάω και βλέπω ότι έχω εισερχόμενη κλήση απ' τον μπαμπά μου.
Απαντάω αμέσως. Ο μπαμπάς δεν δέχεται να περιμένει ούτε ένα λεπτό. "Ναι μπαμπά; Είμαι έξω και διαβάζω... Μη φοβάσαι... Είμαι σίγουρη πως στη Χημεία θα πάρω 20."
