Έφτασε η μέρα του χορού.
Η πρώτη φορά που θα βγω απ' το δωμάτιό μου εδώ και λίγες μέρες.
Πάλι καλά με την συμφωνία που έκανα με την Γιούντζαινα, επικοινωνούσα με τους φίλους μου με μηνήματα και κανονίσαμε τι θα κάνουμε σήμερα.
Με κάλεσε η Τζένη στο σπίτι της για να βαφτούμε και να φτιάξουμε τα μαλλιά μας μαζί. Αυτή είναι πολύ καλή σε αυτά, ενώ εγώ δεν έχω ιδέα.
Έχω συνενοηθεί με την Γιούντζαινα να έρθει να μου φέρει το κινητό μου και να βγάλει μία σκάλα έξω απ' το δωμάτιό μου για να βγω και να επιστρέψω με ευκολία.
Φοράω το κόκκινο φόρεμα που μου πήρε ο Κούκης και με χαζεύω στον καθρέπτη.
Απ' το καλλόπισμά μου με αποσπά η πόρτα που ξεκλειδώνει και στην συνέχεια ανοίγει.
Η φιγούρα της Γιούντζαινας σχηματίζεται μπροστά μου.
"Ο πατέρας σου κάνει μπάνιο τώρα. Είναι η ευκαιρία σου. Πάω να βγάλω και την σκάλα και είσαι έτοιμη." Λέει και μου δίνει το κινητό στο χέρι.
"Ευχαριστώ." Απαντάω καθώς αυτή βγαίνει απ' το δωμάτιο και ξανακλειδώνει την πόρτα.
Είμαι έτοιμη να το σκάσω.
Παίρνω το τσαντάκι μου, που έχει τα απολύτως απαραίτητα. Έπειτα, ανοίγω το παράθυρο και κατεβαίνω με προσοχή την σκάλα.
Βάζω στους χάρτες του Γκούγκλη την οδό της Τζένης και αρχίζω το περπάτημα.
Μετα από λίγο, ακούγεται ο ήχος κλήσης μου. Η φίλη μου είναι.
-Ναι, Τζένη;
-Έλα... Είσαι στον δρόμο;
-Ναι.
-Έχεις μαύρο μανό;
-...Ναι;
-Γύρνα πίσω να μου το φέρεις. Τελείωσε το δικό μου.
-Τζένη--
-Το χρειάζομαι. Γεια.
Μου κλείνει το τηλέφωνο ξαφνικά, όπως συνηθίζει να κάνει.
Αν δεν της το φέρω θα θυμώσει... Αναγκαστικά γυρνάω πίσω όσο πιο γρήγορα μπορώ.
Ανεβαίνω την σκάλα και μπαίνω στο δωμάτιό μου. Με το που βρίσκω το μανό πάω να φύγω, αλλά η φωνή της γυναίκας που αντιπαθώ τόσο, λέει ένα πολύ γνώριμο όνομα.
"Πες μου πως είσαι... Ζουμκούκι."
YOU ARE READING
Jungkook, Come Be My Teacher
Fanfiction🔞 "Από 'δω και πέρα, θα είσαι η y/n μου." •~•~•~• . • ° Η y/n είναι ένα 17χρονο κορίτσι, που τα βρισκει σκούρα με τα μαθήματα. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Χημικός πατέρας της, απαιτεί απ' αυτή να αριστεύσει...