Jungkook, Come Be My Teacher

39. Η Πολιορκία

Πλησιάζω τον υπεύθυνο καθηγητή για να του πω, ότι θέλω να βγω έξω, για να πάρω λίγο αέρα. Μου το επιτρέπει και η Τζένη, ζητά να με συνοδεύσει.

Δεν ξέρω τι την έχει πιάσει, αλλά βλέπω μία εκδοχή αυτής της κοπέλας, που δεν με ενοχλεί.

Καθόμαστε στα σκαλάκια μπροστά απ' την είσοδο και να παίρνω βαθιές αναπνοές, μπας και ξεπεράσω ποτέ το σοκ.

-Y/n.. με συγχωρείς για την συμπεριφορά μου ως τώρα.."

-Δεν πειράζεη, Τζένη..Σε ευχαριστω πολύ για σήμερα.. απλά θέλω να εξηγήσεις, γιατί με αντιπαθούσες.

-..Δεν ξέρεις γιατί;

-Όχι.

-...Καλύτερα μάλλον.. απλά να προσέχεις τον Κούκη.

-Ε;

-Θα αργήσω για τα σκετσάκια στα οποία συμμετέχω.. τα λέμε!

Δεν έχω ιδέα τι ήταν αυτός ο διάλογος. Πάνω που νόμιζα ότι είχα μείνει μόνη μου, ακούω μία φωνή από πίσω μου.

-Ενοχλώ;

-Τάε! Ήσουν εδώ;

Έρχεται να καθίσει δίπλα μου.

-Ναι.. ρώτησα την αδελφή μου σε ποιό σχολείο πας και ήρθα.. βέβαια δεν απάντησες στο μήνυμά μου, αλλά ήμουν σίγουρος πως θα τραγουδούσες.

-..Ιατρικό απόρρητο σου λένε μετά. Συγνώμη για το μήνυμα.. και συγνώμη γενικότερα για το σημερινό θέαμα.

-Μα y/n, ήσουν υπέροχη!

Με αγκαλιάζει, όπως είχε κάνει και στο γραφείο της Λίζας. Δεν ξέρω τι να κάνω και έχω τα χέρια μου αμήχανα κάτω.

Απ' την άλλη, αυτός μια χαρά άνετος είναι. Σταματάει να με αγκαλιάζει και συνεχίζει να μιλάει.

-Χαίρομαι αφάνταστα, όταν σε βλέπω να τραγουδας.. εύχομαι να ακολουθήσεις το όνειρό σου.

-Χαχα.. εε.. ευχαριστώ, Τάε.. όμως, κατέστρεψα την γιορτή..

-Διαφωνώ κάθετα. Σήμερα, είδα μόνο μία πληγωμένη κοπέλα, να προσπαθεί να προχωρήσει.. και είμαι περήφανος γι' αυτό.

Τόσο καιρό, πίστευα πως μόνο ο Γιανκούκιος με καταλάβαινε.. και ίσως λίγο ο Κούκης.. αλλά ίσως και ο Τάες να μπορεί να δει μέσα απ' την πανωπλεία μου.

-Ξέρεις, y/n.. μακάρι να γινόταν να μείνω εδώ.

-Χαχα δεν νομίζω να το εννοείς.. σου πάει η καρδιά να αφήσεις πίσω τον Τζίνο και τον Χόμπη;

-..Όχι, αλλα μου 'ναι πιο δύσκολο να 'μαι μακριά από εσένα.

-Δεν ήξερα ότι με θεωρείς τόσο καλή σου φίλη..

-Δεν σε θεωρώ απλά φίλη μου.. μου αρέσεις.

Μάλλον δεν άκουσα καλά. Σίγουρα δεν είπε αυτό που νομίζω.

"Καλά άκουσες." Λέει σαν να διάβασε την σκέψη μου. "Μπορείς να με σκεφτείς με αυτόν τον τρόπο;"

"Με συγχωρείς φίλε, αλλά δεν σκοπεύω να δώσω την y/n σε κανέναν." Ακούω τον Κούκη, που έρχεται και αυτός στις σκάλες.

Γιατί εμφανίζονται όλοι από το άκυρο σήμερα;

Ο Κούκης, στέκεται μπροστά μας με σταυρωμένα χερια και απευθύνεται στον Τάε.

-Αν θες να 'σαι φίλος με την y/n, ευχαρίστως. Αλλά για οτιδήποτε άλλο, ούτε να το σκέφτεσαι.. μπορώ και θα την κάνω ευτυχισμένη.

-Όπα ρε φίλε, και εσύ που ξέρεις, ότι η y/n προτιμά εσένα;

-Αν προτιμά εσένα, πάω πάσο.. άρα καλύτερα να μας πει η ίδια, όταν αισθάνεται έτοιμη-

-Y/n, πες μας. Προτιμάς έναν που σε ξέρει πόσα χρόνια και δεν σου γύρισε την πλάτη οταν βγηκαν οι πράξεις σου προς τα έξω ή έναν που γνώρισες πριν κάτι μέρες;