Jungkook, Come Be My Teacher

58. Ο Άι-Βασίλης

Έρχεται το τέλος του χρόνου σε λίγες ώρες.

Σίγουρα ήταν γεμάτο για εμένα το 2018... Εύχομαι η νέα χρονιά να έχει λιγότερες φασαρίες.

Αναρωτιέμαι πως να αλλάζει τον χρόνο ο Ζουμκούκ... Μάλλον μόνος, χωρίς την y/n του...

Οι σκέψεις πήγαν να με παρασύρουν, αλλά δεν θέλω να περάσω την μέρα μου έχοντας στενάχωρα σενάρια στο μυαλό μου.

Πάω να φτιάξω κάτι γρήγορο να φάω και πηγαίνω στο σαλόνι.

Έπειτα, ανοίγω την τηλεόραση και βάζω την αγαπημένη μου Χριστουγεννιάτικη ταινία, το Λαβ Αξουάλιτυ.

Η ώρα περνούσε ευχάριστα, ώσπου με διέκοψε ένα χτύπημα στην πόρτα.

Μα τι να θέλει κάποιος τόσο αργά;; Δεν γίνεται να είναι για καλό!

Πηγαίνω σιγά-σιγά και κοιτάω απ' το ματάκι της πόρτας.

Μα τι παράξενο! Ένας Άι-Βασίλης!! Κάποιος σίγουρα μου κάνει πλάκα.

"ΧΟΧΟΧΟ  y/n δεν θα ανοίξεις στον γερό-Βασίλη;" Ακούω να λέει ο άνθρωπος πίσω απ' την πόρτα.

Η φωνή ήταν λίγο μπάσα, για να ταιριάζει στον ρόλο, όμως ακούγοντάς τον κατάφερα να δω πίσω από την μεταμφίεση.

Ανοίγω την πόρτα.

-Κούκη, τι κάνεις; Τρελάθηκες;!

-ΧΟΧΟΧΟ στην λίσα μου γράφει ότι ήσουν καλό παιδί φέτος και έφερα το δώρο σου!

-Μα-- η μαμά σου δεν είναι άρρωστη;

-Η μαμά μου είναι μια χαρά και έχει βγει έξω με τις φίλες της.

Περνάει μέσα και ρίχνει στο πάτωμα μία χάρτινη σακούλα.

Πέρα από τα κόκκινα ρούχα και τον σκούφο του Άι-Βασίλη, φοράει ένα ψεύτικο μούσι και στρογγυλά γυαλιά.

Λόγω τών γυαλιών, μοιάζει πολύ με τον Ζουμκούκ, αλλά αποβάλλω αμέσως αυτήν την σκέψη απ' το μυαλό μου.

Έχει επίσης φουσκώσει με κάτι την κοιλιά του.

Το γέλιο μου ξεφεύγει απ' αυτό το θέαμα.

"ΧΟΧΟΧΟ" λέει ο Κούκης ενώ χτυπάει την κοιλιά του χοροπηδώντας.

"Χαχαχαχαχ Κούκη δεν σε πιστεύω!!" Λέω και κυλάνε κάποια δάκρυα απ' τα γέλια.

Το αγόρι έρχεται κατά πάνω μου και μου δίνει μια ζεστή αγκαλιά.

-Καλή χρονιά, y/n.

Κοιτάω το ρολόι της κουζίνας και βλέπω ότι είναι περασμένες 12.

-Καλή χρονιά και σε σένα.

Ανταποδίδω την αγκαλιά και μένουμε έτσι για κάποια ώρα.

Μετά αυτός απομακρύνεται για να πάει να φέρει την σακούλα που είχε αφήσει κάτω.

"Αυτό είναι για εσένα." Λέει και τείνει να μου δώσει το δώρο μου.

Το ανοίγω προσεκτικα και αντικρίζω μέσα το καλύτερο δώρο που θα μπορούσα να έχω.

-Κούκη... Το φόρεμα...

-Την μέρα που πήγαμε για ψώνια, μόλις σε άφησα σπίτι γύρισα να το αγοράσω... Ήθελα να είναι έκπληξη.

Πέφτω πάνω του να τον φιλήσω και να τον αγκαλιάσω.

-Σε ευχαριστώ πάρα πολυ!! Δεν έπρεπε να μπεις σε τέτοιον κόπο...

-Δεν το έκανα γιατί έπρεπε, y/n! Το έκανα γιατί ήθελα.

-Μα εγώ δεν σου πήρα τίποτα...

-Έχω εσένα και μου αρκεί.

Φέρνει το πρόσωπό του κοντά μου και με φιλάει.

Νομίζω άρχισε καλά το 2019.