Jungkook, Come Be My Teacher

66. Το Ξενύχτι

Έχει ήδη ξημερώσει και γυρνάμε προς τα σπίτια μας.

Απ' τον τόσο χορό με το ζόρι περπατάμε και τα αφτιά μας έχουν βουλώσει απ' την δυνατή μουσική.

Οι δρόμοι μας χωρίζουν και αποχαιρετώ τα παιδιά.

Όταν φτάνω σπίτι, ανεβαίνω απ' την σκάλα που μου είχε αφήσει η Γιούντζαινα και κλείνω το παράθυρο πίσω μου.

Βγαζω τα ρούχα και τα παπούτσια μου και βάζω τις πιτζάμες μου, καθώς επίσης ξεβάφομαι με τα υγρά μου μαντηλάκια.

Πέφτω να κοιμηθώ, αλλά η πόρτα του δωματίου μου ξεκλειδώνει και ανοίγει.

Με ανακάλυψε ο πατέρας;;

"Y/n σήκω." Λέει και προσποιούμαι την αγουροξυπνημένη.

-Ναι πατέρα;

-Πήγε οκτώ η ώρα, πάμε να κάνουμε Χημεία.

Είναι κιόλας οκτώ; Ούτε που κατάλαβα πως πέρασε η ώρα.

Πάω στην κουζίνα με το κεφάλι καζάνι και κάθομαι μαζί με τον πατέρα, ο οποίος έφτιαξε καφέ για εκείνος και γάλα με δημητριακά για εμένα.

-Y/n μαύροι κύκλοι είναι αυτοί; Δεν κοιμήθηκες;

-Εμ... Όχι πολύ καλά, πατέρα.

Ίσως να 'χω και μαύρους κύκλους, αλλα νομίζω ότι κυρίως έχω απομεινάρια από το μέικ απ.

Πριν αρχίσουμε το μάθημα, έρχεται η Γιούντζαινα στο σαλόνι.

-Γιουντζούκα; Ξύπνια ήδη;

-Ναι μπαμπάκα Τζούνη... Είχα μία ξαφνική διάθεση για περπάτημα.

-Να 'ρθω μαζί σου;

-Όχι, θέλω λίγο να 'μαι μόνη μου με το μωρό.

Λέει και βγαίνει απ' το σπίτι.

Η Γιούντζαινα λέει ψέματα. Θέλει να πάει έξω για να βολέψει την σκάλα στην αποθήκη.

Τώρα που το θυμάμαι... Εκείνο το τηλεφώνημα που άκουσα χθες... Δεν μπορώ να το αφήσω έτσι!

Είναι η ευκαιρία μου να κοιτάξω το κινητό της Γιούντζαινας, τώρα που είναι έξω.

-Πατέρα, θέλω λίγο να πάω τουαλέτα.

-Να πας, αλλά κάνε γρήγορα.

Πάω γρήγορα στον διάδρομο και όταν χάνομαι απ' το οπτικό πεδίο του πατέρα, κλείνω δήθεν την πόρτα του μπάνιου και έπειτα πάω στο δωμάτιό του.

Όντως αυτή η γυναίκα εδώ έχει αφήσει το κινητό της. Είναι τόσο μπούμερ που δεν έχει καν κωδικό πρόσβασης.

Μπαίνω στο ιστορικό των κλήσεών της και βλέπω την τελευταία κλήση της.

Δεν έχει όνομα, όμως είχε διάρκεια δέκα λεπτών. Διαβάζω πολλές φορές το τηλέφωνο, μέχρι που το μαθαίνω απ' έξω.

Φεύγω απ' το δωμάτιο του πατέρα και της Γιούντζαινας και ανοιγοκλείνω άλλη μία φορά την πόρτα του μπάνιου.

Μετά επιστρέφω στην κουζίνα και κάθομαι δίπλα στον πατέρα.

Κάνουμε το μάθημά μας, αν και μου είναι δύσκολο να συγκεντρωθώ αφού κουβαλώ τόση κούραση.

-Y/n νομίζω ότι σε έχω κάψει, τόσες μέρες στο δωμάτιό σου και διαβάζοντας μόνο Χημεία.

-Λες πατέρα;

-Ναι! Κοίτα πόσο κουρασμένη είσαι... Εντάξει, τελειώνει η τιμωρία σου σήμερα.

-Αλήθεια το λες;

-Ναι. Εξάλλου αρχίζει το σχολείο αύριο.

Έβγαλα ένα επιφώνημα χαράς. Ο πατέρας πάει λίγο στο δωμάτιό του και επιστρέφει κρατώντας το κινητό μου.

"Μπορείς να το έχεις." Λέει και το παίρνω αμέσως.