🔞
"Από 'δω και πέρα, θα είσαι η y/n μου."
•~•~•~•
.
•
°
Η y/n είναι ένα 17χρονο κορίτσι, που τα βρισκει σκούρα με τα μαθήματα. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Χημικός πατέρας της, απαιτεί απ' αυτή να αριστεύσει...
Δε λέμε κάτι σε όλη την διαδρομή... Αλλά δεν νιώθω αμήχανα. Εξαλλου έχουμε βγει για να μου μάθει ένα-δύο πράγματα και τίποτα παραπάνω.
Έχουμε απομακρυνθεί αρκετά απ' τη περιοχή μας... Ίσως για να μην μας δει κανείς και υποθέσει κάτι περίεργο.
Όχι ότι γίνεται να παραξηγήσει κανείς τη σχέση καθηγητή-μαθήτριας που έχουμε... Μία νέα κοπέλα σαν εμένα με αυτόν; Για κανέναν λόγο. Το σκέφτομαι και ανακατέβομαι.
Τελικά φτάνουμε σε ένα καφέ... Γλυκούλι φαίνεται. Είναι ένα από εκείνα τα μέρη στα οποία πας με σκοπό να διαβασεις.
(Δεν ξέρω πως γνωρίζω οτι υπάρχουν τέτοια μέρη, αφού δεν έχω ανοίξει βιβλίο σε όλη μου τη ζωή.)
Όταν βγαίνομε απ' το αμάξι, το χέρι του ακουμπάει τα δάχτυλα μου. Ξαφνιασμένη τον κοιτάζω και παίρνει το χέρι του μακριά. Μάλλον με ακούμπησε καταλάθος.
Πιάνουμε ένα τραπέζι και βγάζω στυλό και τετραδιο. Εκείνος δίπλα μου, να προσπαθεί να μου εξηγήσει τι είναι μία "αντίδραση"... Εμένα όπως ξέρετε, το μυαλό μου δεν φτάνει τόσο ψηλά.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Έχουμε αρχίσει να τα παρατάμε, γιατί απλά δεν υπάρχει αποτέλεσμα.
Δεν ξέρω γιατί στενοχωριέμαι τόσο. Το περίμενα. Πάντα αυτό συμβαίνει. Δάκρυα κυλάνε στα μάγουλά μου και δεν μπορούν να τα σταματήσουν.
Ο κύριος Γιανκούκιος έχει μείνει σαστισμένος, να με κοιτάει. Το χέρι του, αρχιζει να χαϊδέυει απαλά τα μαλλιά μου.
