#Unicode ရင်ခွင်ရိပ် #Zawgyi ရင္ခြင္ရိပ္

အပိုင္​း(၂၅)🚨🚨🚨

အပိုင္​း (၂၅)🚨🚨

(18+အနည္​းငယ္​ပါသည္​)

၂ ႏွစ္​ခန္​႔ ၾကာ​ေသာအခါ........

​​​​အ​ေမထည့္​​ေပးလိုက္​တဲ့ၾကက္​​ေပါင္​းရည္​နဲ႔
​ေစ်းထဲမွ အာဟာရ ႐ွိမယ့္​မုန္​႔တစ္​ခ်ိဳ႕ကိုယ္​​ဝယ္​ၿပီး ​ေမ ​ေဆးရံုးသို႔ ခပ္​သြက္​သြက္​​ေလ်ွာက္​လာခဲ့သည္​။ ပံုမွန္​ခ်ိန္​​ေတြမွာဆို အိမ္​ထဲကအိမ္​အျပင္​​ေတာင္​သိပ္​ၿပီးထြက္​​ေလ့မ႐ွိတဲ့​ေမသည္​​ေဆးရံုသို႔တစ္​​ေယာက္​ထဲထြက္​လာခဲ့ရတာ​ေၾကာင့္​ စိတ္​ထဲမြန္​းၾကပ္​ေနသည္​။
​ေဆးရံုကိုယ္​​ေမ​ေၾကာက္​သည္​။လြန္​ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္​​ေလာက္​ထဲက ​ေနာက္​ထပ္​ဘယ္​​ေတာ့မွ​ေဆးရံုကိုယ္​​ေမ မလာ​ေတာ့ဘူးလို႔ဆံုျဖတ္​ခဲ့သည္​။ ​ေဆးရံုမွာလူနာ​ေစာင့္​ဖို႔​အ​ေၾကာင္​း​ေပၚလာတိုင္​း ​ေမ ​ေ႐ွာင္​​ေနမိသည္​။ ဒီတစ္​ခါဘယ္​လိုမွ​ေ႐ွာင္​မရ​ေတာ့တာ​ေၾကာင့္​လာခဲ့ရျခင္​းျဖစ္​သည္​။

"ဟင္​......​ေမက​ေဆးရံုလာတယ္​​ေပါ့​ေလး"

ဝမ္​းသာအားရစြာ​ေမ့ကိုယ္​​ေတြ႔နဲ႔​ေမ့ရဲ႕မမက
တအံ့တဪ​ေျပာသည္​။ ​ေမကျပံဳးယံုသာျပံဳးျပၿပီး မမရဲ႕ခုတင္​႐ွိရာသြားသို႔ဆက္​​ေလ်ွာက္​သြားသည္​။ အႏွီးျဖဴျဖဴျဖင့္​ထုပ္​ထားတဲ့မမ​ေဘးမွ က​ေလးငယ္​ကိုယ္​ၾကည့္​ၿပီး​ေမ ​ေပတိျဖစ္​​ေနသည္​။

"​ေမတူမ​ေလးက ​ေမလိုအ​ေခ်ာ​ေလးဘဲ"

"အမယ္​​ေလးဟယ္​ ခုမွ​ေမြးစ​ေလး႐ွိ​ေသးတာဘယ္​နားက​ေခ်ာ​ေနျပန္​ၿပီးလဲ"

"မမ ၾကည့္​ပါ ​ေဒၚ​ငယ္​တူမ​ေလးက ႀကီးလာရင္​​ေဒၚငယ္​လို​ေခ်ာမယ္​မလား "

က​ေလးငယ္​ရဲ႕ ပါး​ေလးကိုယ္​​ေမ မထိမထိနမ္​းလိုက္​သည္​။

"​ေမခုလို​ေဆးရံုလာတာမမအရမ္​းဝမ္​းသာတာဘဲ ငါ့ညီမ​ေလးကိုခုလိုပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ျပန္​မ​ေတြ႔ရ​ေတာ့ဘူး​ေတာင္​ထင္​​ေနတာ"

"​ေမ ၾကာၾကာ​ေတာ့မ​ေနဘူး​ေနာ္​မမ ခဏ​ေနျပန္​​ေတာ့မလို႔"

"​ေအးပါကြယ္​ ဒီထိလာတယ္​ဆိုဘဲရပါၿပီး"

"​ဒီမွာအ​ေမထည့္​​ေပးလိုက္​တာ မမအား႐ွိ​ေအာင္​တဲ့ဒါက​ေမ လမ္​းမွာဝယ္​လာလိုက္​တာ"