#Unicode ရင်ခွင်ရိပ် #Zawgyi ရင္ခြင္ရိပ္

အပိုင္​း(၂၆)

အပိုင္​း (၂၆)

​ေႏြး​ေထြး​တဲ့ရင္​ခြင္​ထဲမွ႐ုတ္​တရက္​ဆြဲထုပ္​ခံလိုက္​ရသလို ​ေမ ရဲ႕ ခႏၱာကိုယ္​​ေလး ​ေအးစက္​​ေသာ​ေလထုကိုယ္​ခံစားမိလာသည္​။
မ်က္​ခြံ​ေလးကို ​ေျဖး​ေျဖးခ်င္​း​ေမ ဖြင့္​လိုက္​တဲ့အခါ ​ေမရဲ႕​ေဘးတြင္​​မိုးဇင္​သူ႐ွိမ​ေန​ေတာ့ပါ။

"​ေမသတိရလာၿပီး"

"မိုးဇင္​သူ​ေရာ ....သူဘယ္​မွာလဲ"

​ေမသည္​ ခုတင္​မွထထိုင္​ကာ ​ေဘးပတ္​ပတ္​လည္​လည္​႐ွာ​ေဖြး​ေနသည္​။

"​မိုးဇင္​သူမ႐ွိပါဘူး​ေမရယ္​ ​ေမသတိလစ္​​ေနတာသံုးရက္​​ေတာင္​႐ွိ​ေနၿပီး"

"​ေမက သတိလစ္​​ေနတာလား ဘာျဖစ္​လို႔လဲ "

"​ေမ မမွတ္​မိဘူးလား ​ေမ မမကိုယ္​​ေဆးရံုမွာလာၾကည့္​ၿပီးအိမ္​အျပန္​ ကားနဲ႔တိုက္​မိမလိုျဖစ္​သြားတာ​ေလး"

ထိုအခါမွ ​ေမ အဲ့ဒီ​ေန႔ကအ​ေၾကာင္​းျပန္​​ေတြးျဖစ္​သည္​။ အျပာႏု​ေရာင္​အက်ႌႏွင္​့အနက္​​ေရာင္​​ေဘာင္​းဘီဝတ္​ထား​ေသာ​ေကာင္​မ​ေလးရဲ႕ပံုရိပ္​ကိုယ္​​ေမျပန္​ျမင္​​ေယာင္​လာသည္​။

"တ​ီး........"

ကားဟြန္​းတီးသံ​ေၾကာင့္​ ​ေမ လွည့္​ၾကည့္​ခဲ့​ေပမယ့္​ ​ေ႐ွာင္​ဖို႔ ​ေျပးဖို႔ ​ေမစိတ္​မကူးမိ ကား​ေ႐ွ႕တည့္​တည့္​၌သာ​ေမရဲ႕​ေျခလွမ္​း​ေတြရပ္​တန္​႔​ေနသည္​။ ​ကားသည္​အ႐ွိန္​ႏွင့္​ဝင္​လာ​ေသာအခါ ​ေမရဲ႕ ညာဘက္​လက္​ကိုအားျဖင့္​လွမ္​းဆြဲျခင္​းခံလိုက္​ရသည့္​အခါတြင္​ ​ေမရဲ႕ခႏၱာကိုယ္​​ေလးသည္​ ရင္​ခြင္​တစ္​ခုထဲသို႔​ေရာက္​႐ွိသြားသည္​။ လ်င္​ျမန္​လြန္​းတဲ့အျဖစ္​ပ်က္​တစ္​ခု​ေၾကာင့္​ ​ေမ ​လန္​႔ၿပီး မ်က္​စိသာမွိတ္​ျပစ္​ထားလိုက္​သည္​​။

"ကားလာ​ေနတာ ဘာလို႔မ​ေ႐ွာင္​တာလဲ"

အျပစ္​တင္​သည့္​​ေလသံမ်ိဳးႏွင္​့မဟုတ္​ဘဲ စိုးရိမ္​​ေန​ေသာအသံျဖင့္​​ေျပာလာတဲ့ထိုအသံပိုင္​႐ွင္​ကိုယ္​သူ႔ရင္​ခြင္​ထဲက​ေနမ႐ုန္​းထြက္​ဘဲ​ေမ ​ေမာ့ၾကည့္​လိုက္​သည့္​အခါ...
ႏႈတ္​ခမ္​း သူ႔ရဲ႕ႏႈတ္​ခမ္​း​ေလးမ်ားသည္​ မိုးဇင္​သူရဲ႕ႏႈတ္​ခမ္​းဖူးဖူး​ေလးနဲ႔တူသည္​။ ၾကင္​နာ​ေသာအၾကည့္​ ဒီအၾကည့္​​ေတြက မိုးဇင္​သူနဲ႔ဆံုတိုင္​းသူ​ေမ့ကိုယ္​ၾကည့္​တဲ့အၾကည့္​​ေတြ ​ေမသည္​ ကမၻာႀကီးတစ္​ခုလံုးကိုယ္​အပိုင္​ရသလို စိတ္​ထဲ​ေက်နပ္​သြားသည္​။