အပိုင္း (၁၉)
လူေရာစိတ္ေရာပင္ပန္းေနလို႔လားေတာ့မသိ ခုေနာက္ပိုင္းမိုးဇင္သူအရမ္းျခဴျခာလာသည္။ မွတ္မွတ္ရရ ေျပာရမယ္ဆို ေမနဲ႔ လမ္းခြဲၿပီးေနာက္ပိုင္း တစ္ေယာက္ထဲျဖတ္သန္းေနခဲ့ရတဲ့ ခ်ိန္ေတြအရမ္း အထီးက်န္ဆန္ၿပီး ပူေလာင္းလြန္းေနခဲ့သည္။
စိတ္အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီးျဖစ္တာေၾကာင့္ မိုးဇင္သူအနားယူခ်င္သည္။
"အဲ့ဒီေတာ့ နင္ ျမန္မာျပည္ျပန္နားမယ္ေပါ့"
"အင္း"
"ဆရာလည္းေျပာတယ္ နင္အနားယူသင့္တယ္တဲ့သံုးလေလာက္ေပါ့"
"ငါ့ကိုယ္ငါ လည္းသိပါတယ္ ဒီတိုင္းဆိုငါ
ေသသြားလိမ့္မယ္"
"နင္ဘယ္ေတာ့ျပန္မလို႔လဲ "
"အမကိုယ္ေမးၾကည့္ရဦးမယ္"
ယြန္းၾကည့္ေနတဲ့အၾကည့္ေတြကိုယ္ မိုးဇင္သူ သံသယဝင္ေနမိသည္။ သူဘာဖံုးကြယ္ထားတာလဲ သူ႔အၾကည့္ေတြကတစ္ခုခုကိုယ္ေျပာခ်င္ေနသလိုလိုနဲ႔။
...
ကြၽန္မမ်က္ရည္က်မွ ႐ွင္ျပံဳးေနႏိုင္မယ္ဆို အျမဲတမ္းငိုဖို႔တာဝန္ကိုယ္ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးကြၽန္မယူမွာပါ။
ေမနဲ႔မိုးဇင္သူရဲ႕ ပတ္သတ္မႈသည္တစ္ေျဖးေျဖးပို၍႐ႈပ္ေထြးလာခဲ့သည္။ တစ္ခါတစ္ေလ ေမ စိတ္႐ွည္စြာနဲ႔ စကားေတြေဖာင္းဖြဲ႔ေျပာေနတက္သလို တစ္ခါတစ္ေလမွာလည္းစာကိုယ္လံုးဝဖြင့္ဖတ္ခ်င္းမ႐ွိခဲ့ပါ။ ဒီေန႔ည ေမ spy ေသာက္ထားတယ္ ေမက မူးေနတဲ့ခ်ိန္ဆို ခံစားခ်က္ေတြမဖံုးကြယ္ဘဲ ဝန္ခံတက္သည္။ဒါေၾကာင့္မိုးဇင္သူ ေမနဲ႔အရမ္းစကားေျပာခ်င္ေနသည္။ ေမ ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ရသည္ႏွင့္ ဆက္ခ်င္းဖုန္းလိုက္သည္။
" ခုဘာလုပ္ေနလဲမေမ"
"ေသာက္တုန္း မကုန္ေသးဘူး"
"အမ်ားႀကီးေသာက္ေနတာလား"
"ဟုတ္ဘူး ႏွစ္ပုလင္း ဘဲ"
YOU ARE READING
#Unicode ရင်ခွင်ရိပ် #Zawgyi ရင္ခြင္ရိပ္
Любовные романы#Unicode အချစ်ကသိပ်ကြောက်ဖို့ကောင်းတယ် နာကျင်စရာတွေကြီးဘဲ အခါအခွင့်သင့်ခဲ့မယ်ဆိုရင်တောင် မေ အချစ်ဆိုတဲ့အရာကြီးနဲ့မတွေ့ချင်တော့ဘူး။ မေနှိုင်းခ အချစ် ရင်မဆိုင်ရဲဘူး အဲ့ဒီအချစ်ဆိုတာကြီးနဲ့ထိပ်တိုက်မတွေ့မိအောင်ဘဲ ရှောင်ပြေးချင်တယ်။ မိုးဇင်သူ ပထမဆုံးအချစ...
