"Summer ben seni seviyorum."
Kurduğu cümle beynimde binlerce kez yankılanırken ikimiz de ağlamak üzereydik. Hatta ben ağlamaya başlamıştım beni.
Gerçek mi bu? Nefes alamamıştım. Ağlamaktan görüş açım kapanmışken hızlı hızlı nefeslendim.
Bir şey yapmam gerekiyordu.
Ama hareket edemiyordum bile.
Söylediği şeyin ne anlama geldiğini biliyor muydu?
Bana böyle umutla bakması beni daha da sinirlendirmişti. Öfkeyle yüzüne tokat attım.
"Sen..Sen.." Ne diyeceğimi bilmiyordum. Ağlamaktan düşünemiyordum. "Utanmıyor musun! Nasıl bunu yaparsın?!"
Başını eğmiş yüzüme bakmıyordu. "Şaka yapıyorum de Zayn."
"Sevmek suç mu Summer?!" dedi kendini açıklamak için çabalarken.
Gözlerimi silip yutkundum. "Abimin yüzüne nasıl bakıyorsun sen? Bunu nasıl söylersin! Biz senle abi kardeş gibi büyüdük..Abi diyorum ben sana!"
"Ya ben senin nerden abin oluyorum!"
Bu sefer o sinirlendi ve bana yaklaştı.
"Söylesene kızım ben senin nerden abin oluyorum?!" Bana bir de bağırınca şaşkınla geri çekildim.
"Seni Shawn'a söyleyeceğim! Bakalım ona da böyle diklenebilecek misin? Nasıl açıklayacaksın bu yaptığını?"
"Her şeyi göze aldım ben Summer. Bak biliyorum senin için ne ifade ettiğini. Fakat ölüyorum ben artık. Shawn ister sövsün ister dövsün. Ben senden vazgeçmem Summer."
Ağzım açık ona bakakaldım.
Bir de utanmadan devam ediyordu.
"O zaman ben sana söyleyeyim. Asla hayal ettiğin gibi bir şey olmayacak. Anladın mı? Olmaz. Ben sana bakmam. Seni istediğin gibi sevmeyeceğim. Sen artık her şeyi bitirdin. Seni artık hiçbir anlamda sevmiyorum, aksine nefret ediyorum. Yazıklar olsun sana."
Çantamı banktan aldım ve onu ittirip çekip gittim.
Ağlaya ağlaya yürürken ne yapacağımı düşünüyordum. Neden ağladığımı bilmiyorum. Sadece her boyutu ile düşününce böyle bir şeyin ihtimali beni çok korkutmuştu.
Açıkcası ondan korkmuştum.
Kendimden bihaber şekilde eve gelmiştim. Anahtarla kapıyı açıp içeri girdim. Ayakkabılarımı çıkardığımda annem seslenmişti.
"Summer sen mi geldin?"
"Evet."
Halimi görmesin diye hemen odama çıktım. Çantamı çıkarıp üstümü değiştirdim, yüzümü iyice yıkayıp yatağın içine girdim.
Uyumak ve uyanmamak istiyordum.
Bugün duyduklarım gerçek miydi?
Yorganı başıma çekerken sessizce göz yaşlarım akıyordu.
Benim her şeyi en başından düşünmem gerekiyordu. Çünkü çıkmaza girmiştim.
Zayn, abimin dostuydu. Bana hep yakın davranırdı, beni seviyormuş. Hem de abime rağmen. Ben..Ben nasıl fark etmedim bunca zaman.
Aptal Summer.
APTAL!
Onun bir daha yüzünü bile görmek istemiyordum.
+
"Summer.."
"Summer kalk hadi."
Rüyada mıydım gerçek miydim anlayamamıştım. Ama sağıma soluma döne döne uyanmıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
summer🍒malik [tamamlandı]
Fanfiction"Evde kalmalıydım, kendi başıma daha iyiydim. Sana merhaba dediğimde her şeyin bittiğini biliyordum."