Göz yaşlarımı sile sile testimi çözmeye devam ediyordum.
Artık alışmalıydım.
Birkaç ay önceki gibi tek başımaydım. Gözlerimi koluma sürüp temizledim ve kalemi elime aldım.
Zayn artık yoktu ama Jessica da yoktu.
Kavgamız üstünden haftasonu geçmişti sadece. İki günde bile onu özlemiştim. Ne aramaya ne mesaj atmaya yüzüm yoktu fakat ona çok ihtiyacım vardı.
Saatler geçmiyordu. Bari okula gidince ders dinleyip biraz da olsa onu unutuyordum ama evdeyken bütün gün odamda Zayn ile hayal kuruyordum.
Ona nasıl bu kadar aşık olabildim bilmiyorum ama kızgınlığım özlemime yeniliyordu ve ben hiçbir şey yapamıyordum. Ya madem beni terk edecekti neden benimle birlikte olmak için aylarca peşimden koştu? Bu bana haksızlık değil miydi?
Burnum sızlıyor ve boğazım acımaya başlamıştı. Peçete rulosundan biraz alıp burnumu sildim ve çöpe attım.
Zayn bir de utanmadan hala eve gelmeye devam ediyordu. Ya ben zaten acı çekiyordum, bir de utanmadan burnumun dibine giriyordu. Ben ona bir kötülük de yapmamıştım ki benden intikam alsın..İnsan anca kızdığı birinin canını böyle yakmak isterdi.
Ne zaman artık ağlamayacağım desem iki kat daha fazla ağlıyordum.
"Summeeer!!"
Abim deli gibi bağıra bağıra odama pat diye girdi ve ıslık çalmaya başladı.
"Naber?"
Hemen gözlerimi silip yutkundum.
"İnsan önce bir kapıyı çalar!"
"Benim bilgisayarın şarjı bozuldu. Tablet sendeydi versene işim var."
"Tamam."
Ayağa kalktım ve dolabın çekmecesini açıp tabletimi ona uzattım. Yüzüne bakmamak için başımı eğmiştim.
"Summer?!"
"Ne?"
"Sen ağladın mı?"
Başımı iki yana salladım.
"Aldın işte abi hadi git."
"Bak bana."
"Yaa git."
Arkamı dönüp yerime geri oturacakken beni kolumdan tuttu.
"Ne oluyor sana böyle sürekli ağlıyorsun?"
Sinirlendiğini fark etmiştim. Kaşlarını çattı ve kolumu tuttu. "Bırak ya. Ne yapıyorsun?"
"Otur şuraya. Anlat, ne oluyor?!"
"Bir şey olduğu yok."
"Neden o zaman her gördüğümde gözlerin kızarık? Niye sürekli ağlıyorsun sen?"
Gözlerinin içine bakarken ağzımı açtım ama sonra tekrar kapattım.
"Hiçbir şey. Jessica ile kavga ettik, ona moralim bozuk."
"Neden kavga ettiniz?"
"Ya yeter! Rahat bırak beni!"
Onu itip banyoya yürürken koluma yapıştı. "Summer. Kızıyorum bak."
"Beni niye bu kadar düşünüyorsun? Ben kimim ki? Summer zaten insan değil, mutlu olursam suç, ağlarsam suç, ben ot gibi yaşayayım sadece değil mi?"
Gözlerimi silip hıçkırdım.
"Summer sadece okula gitsin, test çözsün. Ya kendi odamda ağlarken bir de senden izin mi alayım?!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
summer🍒malik [tamamlandı]
Fanfiction"Evde kalmalıydım, kendi başıma daha iyiydim. Sana merhaba dediğimde her şeyin bittiğini biliyordum."