Gözlerimi sildim ve burnumu çekip zile bastım. Kısa süre içinde annem kapıyı açtığında gülümsedim.
"Hoşgeldin."
"Selam."
İçeri geçip ayakkabılarımı çıkardım.
"Summer?"
"Efendim?"
"Baksana sen bana,"
Endişeyle başımı kaldırıp ona baktım. "Ne oldu sana? Yüzün bembeyaz!"
Evet öyleydi çünkü bütün yol boyunca ağlamıştım.
"Bir şey yok."
"Ne demek bir şey yok? Siz ikiniz oturdunuz sabaha kadar değil mi? Bir daha öyle kimsede kalmak yok. Bak uykusuz kalmışsın belli."
Ağlamamak için dudaklarımı dişledim. Beklemeden ona sarıldım ve başımı omuzuna yasladım. "Bir daha yok." diye mırıldandım.
"Summer?"
"İyiyim anne dedim ya. Film izledik geç yattık, uykusuzum."
"İyi, git yat hadi."
Yavaş yavaş odama çıkarken abimin karga sesiyle şarkı söylemesini duydum. Onun yüzüne her baktığımda suçluluk duygum ağır basıyordu.
"Prenses gelmiş." dedi beni görünce. Normalde gülerdim ama biraz önce sevgilimden ve onun dostundan ayrılmıştım. Günlerce ağlamak istiyordum.
"Summer ne oldu sana?" dedi yüzüme bakıp.
"Yok bir şey. Yorgunum."
Yüzüne bakmaya utandığım için bakamıyordum.
"Summer-"
"Uyuyacağım abi çekil."
Odama girip kapıyı kapattım. Önce sırt çantamı indirdim, sonra montumu çıkardım ve göz yaşları içinde kendimi yatağa bıraktım. Yorganı başıma kadar çekip yastığıma sarıldım.
Her şeyin güzel gitmesine çok alışmıştım şimdi resmen dünyam başıma yıkılmıştı. Onun bana olan sevgisi beni ona aşık etmişti, tamamen ona bağlanmışken şimdi yapayalnız ve evsiz kalmışım gibi hissediyordum.
Ben her şeyi göze almıştım onun için. Ailemi ve özellikle abimi hiçe sayarak onunla olmuştum. Çünkü gözümü öyle bir kör etmişti ki kendimi kaptırmıştım.
Neden şimdi her şey böyle dağıldı bilmiyorum. Zayn bana çok aşıktı? Beni çok seviyordu. Aylarca peşimde koşmuştu beni ikna etmek için. Benim şu halimden elli kat daha cesurdu. Şimdi ne oldu da sanki ben zorluyormuşum da o sıkılmış gibi bir durum olmuştu?
Yoksa sıkılmış mıydı?
Tabii ya. Artık peşinde koşacağı biri kalmamıştı. Heyecanı bitmişti. Çünkü ben artık onun ilk zamandaki gördüğü o deli gibi aşık olduğu kız değildim. Abimin ve arkadaşının korkusuyla sürdürdüğü ilişkisiydim.
İçli içli ağlamaya devam ederken gözlerim acımaya başlamıştı artık.
Aldattığını düşünmem işin bahanesiydi bana göre. Çünkü ben günlerdir huzursuzdum. Aramızda bir soğukluk vardı ve bu da bence birbirimize yeteri kadar yakın olamadığımız içindi. Onu tamamen tanımıyordum. Yasak olduğunu düşündüğüm için deli gibi çekici geliyordu.
Aslında ona karşı ne hissettiğimi bile bilmiyordum ki. Sadece fazla ilgi görmek beni şımartmıştı belki de. Onun bana olan sevgisi beni bambaşka biri yapmıştı. Ve ben bu halimi çok sevmiştim. Birden bire böyle bir kavga etmemiz beni boşluğa düşürmüştü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
summer🍒malik [tamamlandı]
Fanfiction"Evde kalmalıydım, kendi başıma daha iyiydim. Sana merhaba dediğimde her şeyin bittiğini biliyordum."