Baş ucu lambamın altında son testimi de çözdükten sonra kitabı kapattım ve masamın üstünü düzenledim. Yarın lazım olacak kitapları çantama koyup raflarımı toparladım. O kadar düzensizdim ki nasıl bir şeyimi kaybetmiyorum şaşırıyordum doğrusu.
Konu tekrar yapmak için edebiyat kitabımı çıkardım. Biraz daha çalışıp uyuyacaktım. Hem çalışırken Zayn'i de düşünmüyordum.
Şeytan görsün yüzünü.
Kendime kahve yapmak için kalktım ve odamdan çıkıp kapımı kapattım.
Merdivenleri hızlı hızlı inip mutfağa girecekken dış kapı açıldı.
Abimin ve onun sesini duyunca şokla bakakaldım.
Ne?!
Zayn gülerek Shawn'a bir şeyler anlatıyordu. Sonra eve girdiler ve beni görür görmez durdu.
Nefesimi tutmuş onlara bakarken abim yanıma gelip saçlarımı karıştırdı.
"Yaa yapma." dedim sinirle.
"Naber huysuz?" diye sordu abi gülerek.
"Çok iyiyim!" dedim neşeyle.
"Uyumadın mı daha?"
"Yok abi uyudum ama uyurgezer olduğum için geziyorum."
Abim benim taklidimi yaptı ve Zayn de yalandan güldü.
Bu nasıl bir yüzsüzlük ya?
Zayn'e on kat daha gıcık olmuştum.
Ben utancımdan abimin yüzüne bakamazken o nasıl bu kadar rahat eve girip çıkabiliyordu?
Sinirle mutfağa girdim ve suyu kaynattım. Kahvemi hazırlarken abim yanıma geldi.
"Ne yapıyorsun?"
"Kahve yapıyorum ders çalışacağım."
"İyi. Bize de yapsana."
"Kalk kendi kahveni kendin yap. Bir de ona mı yapacağım ben?!"
Abim şaşkınlıkla kaşlarını çatarken Zayn kapının önünden bize bakıyordu.
Daha doğrusu eteğimin açıkta bıraktığı bacaklarıma bakıyordu.
Onu yakaladığımı görünce hemen başını kaldırdı ve dışarı çıktı. Piç.
"Sen ne biçim konuşuyorsun?" dedi abim öfkeyle.
"Ne bu sinir kızım?"
"Uşağın mıyım ben senin ya?! Kendi kahvenizi de kendiniz yapın!"
Kahveyi falan boş verip dolan gözlerimle hışımla mutfaktan çıktım. Hızlı hızlı merdivenleri tırmanıp odama girdim ve kapıyı sertçe kapatıp kilitledim.
Sonunda göz yaşlarımı serbest bırakınca yüz üstü yatağa bıraktım kendimi.
Zayn'den nefret ediyordum.
Asla söylediği gibi cesur değildi. Olamayacaktı da. Ben de sadece yandığımla kalacaktım.
Yüzümü yastığa gömüp hıçkırmaya başladım. Neden ağladığımı bilmiyorum ama son zamanlarda okul yüzünden fazla sıkışmıştım. Bir de bir haftadır Zayn ile küstük.
Ona abimmiş gibi mesaj atmıştım ve o da o kadar cesur(!) davrandı ki kendimi çok güvende hissetmiştim.
Güvenimi sarsmıştı bir kere. Bir daha ona eskisi gibi yakın olamazdım. Ben ona güvenip kendimi bu kadar açmıştım ama sonunda hayal kırıklığına uğramıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
summer🍒malik [tamamlandı]
Fanfiction"Evde kalmalıydım, kendi başıma daha iyiydim. Sana merhaba dediğimde her şeyin bittiğini biliyordum."